Ik heb al talloze witte schorten, hete pannen en korrels zeezout in beeld gebracht, vandaag is het tijd voor de zwarte brigade!
Een onmisbaar element in elk restaurant en absoluut één van de keys to succes.
Die mening is ook Maurice Hennessy toebedeeld, inmiddels alweer de achtste generatie van het bekende Hennessy Cognac huis, de meest verkochte cognac ter wereld.
In 1999 heeft Maurice in samenwerking met oud-voorzitter Jaap Klosse en erelid Hans Flink de Nationale Hennessy Gastvrijheidsprijs in het leven geroepen.
Dé wedstrijd waarbij de zwarte brigade goed kan uitblinken en een beroep kan doen op de hoofdprijs, in dit geval een geheel verzorgde studiereis naar Hennessy’s Château de Bagnolet en een prachtige wisseltrofee.
Het drinken van de cognac heeft voor velen een stoffig imago gekregen, maar niets is minder waar.
Voorafgaand aan de wedstrijd vertelt Maurice hoe de cognac bijvoorbeeld volledig is ingeburgerd in de Hollandse en Amerikaanse rap/hiphop-cultuur.
“Ze gebruiken het merk graag in hun videoclips en noemen het ook wel liefkozend hun Henny,” vertelt Maurice, “in Frankrijk en Ierland zijn het juist de schrijvers die de Hennessy als boegbeeld gebruiken. Eén keer per jaar wordt daar de Hennessy Literary Award uitgereikt…”
Met maar liefst 143 landen waarin de Hennesy cognac over de toonbank gaat, is het merk naast Louis Vuitton en Coco Chanel één van de meest toonaangevende merken ter wereld.
Lees verder onder de foto’s…
We zijn vandaag in het Amstel Hotel voor de finale en de deelnemers hebben al enkele weken hun beste beentje voorgezet.
Voorafgaand aan de wedstrijd heeft de jury ze in het restaurant waar ze werken bezocht.
Tijdens het bezoek werd er vooral gekeken naar de gastvrijheid, het enthousiasme en de kennis die zij uitdragen.
De finalisten van dit jaar waren Achraf Tmim (21) van hotel- en restaurant Okura in Amsterdam (namens Alliance Gastronomique), Charlie van Hamersveld (21) van restaurant Basiliek in Harderwijk (namens JRE Restaurants), Sheryll de Valk (20) van restaurant Golden River in Laren (namens Fine Eastern Restaurants) en Liz Barents (21) van restaurant La Provence in Driebergen-Rijsenburg (namens Les Patrons Cuisiniers).
Tijdens de finale krijgen zij een black box met daarin een aantal ingrediënten waarvan ze een overheerlijke cocktail moeten maken.
Terwijl hun familie gespannen toekijkt, geven ze het hun alles om te zorgen dat er een mooi eindresultaat wordt neergezet.
Lees verder onder de foto’s…
De voorzitters van de Gastronomische Samenwerkingsverbanden vormden de deskundige jury: Cees Helder (voorzitter Les Patrons Cuisiniers en SVH Meesterkok), Marc van Gullick (voorzitter Alliance Gastronomique en SVH Meesterkok), Rik Jansma (voorzitter JRE Restaurants), Michael Hu (voorzitter Fine Eastern Restaurants), Lex Gasseling (voorzitter NHGP en general manager bij restaurant RIJKS), Willem Kool (juryvoorzitter en Stan Huygens Journaal Telegraaf) en Bob Bron (algemeen directeur Moët Hennessy Nederland).
Zij waren het er unaniem over eens dat dit jaar de 21-jarige Liz Barents van restaurant La Provence in Driebergen-Rijsenburg (namens Les Patrons Cuisiniers) tot winnaar werd uitgeroepen.
“Haar enthousiasme werkte aanstekelijk,” aldus Micheal Hu, “daar konden we absoluut niet omheen. Het hele plaatje klopte, van gastvrijheid tot kennis, zij is de absolute winnaar!”
“Het is haar met de paplepel ingegoten,” aldus haar trotse vader, “het grappige is, ze wou in eerste instantie patissier worden, maar had daar uiteindelijk het geduld niet voor…”
“Klopt!” lacht Liz, “ik ben veel liever aan de voorkant van het restaurant in de weer. Het contact met de gasten, de dynamiek tussen de keuken en de zwarte brigade, ik vind dat heerlijk! Ik zou in de toekomst wel sommelier willen worden, maar voorlopig zit ik nog goed op mijn plek als gastvrouw bij restaurant La Provence. Er is nog zoveel te leren! Ik heb van huis uit een mooie basis meegekregen en daar ga ik nu verder mee aan de slag. Wellicht ooit een eigen restaurant, net als mijn ouders, maar dat is echt toekomstmuziek…”
De basis heeft Liz opgedaan in het restaurant van haar ouders Herberghe in de Heerlyckheid.
“We waren altijd al trots op haar,” zegt vader Leon Barents, “maar dit is toch wel het toppunt!”
Na afloop van de wedstrijd gaat het feestje nog even door.
Maurice Hennessy moet alweer vroeg terug naar de luchthaven en kijkt met tevreden gevoelens terug op zijn bliksembezoek aan Amsterdam.
“Ik heb enorme bewondering hoe jullie je hier allemaal met de fiets verplaatsen,” lacht hij, “door weer en wind op de fiets. Hollanders zijn echte bikkels! Oh, en mocht je echt de ultieme Hennessy Cognac ervaring willen hebben, combineer het dan met chocolade of foie gras. Die combinatie is echt hemels! Mocht je een keer in Frankrijk in de buurt van Cognac zijn, kom dan eens een kijkje bij ons nemen. Au revoir!”
PERSOONLIJKE NOTE ACHTERAF
Ik kan me altijd enorm ergeren aan mensen die het internet gebruiken om restaurants af te branden.
Zeker ook wanneer je kijkt naar de redenen soms!
Gerenommeerde restaurants, waarvan iedereen weet dat de keuken meer dan goed is, krijgen plotseling als cijfer een twee, inclusief een fikse sneer, omdat er ergens een foutje is gemaakt.
Een foutje die door de aanwezigheid van een goede zwarte brigade makkelijk opgevangen had kunnen worden, maar die nu dankzij één nietszeggend persoon voor altijd een smet op het world-wide-web zal zijn.
Het hebben van een goede zwarte brigade is dan ook van levensbelang voor het runnen van een toprestaurant.
En dan hoeft het nog niet eens een sterrestaurant te zijn, ook de kleine brasserie op de hoek of de locale Italiaan, zonder een goede zwarte brigade zijn ze nergens.
Daarnaast vind ik het geweldig wanneer de bediening kennis van zaken heeft, enthousiast overkomt en zich gastvrij opstelt. Het draagt bij aan de totaalbeleving!
Voor een avondje voel je je een prins of prinses die op handen gedragen wordt en ik vind dat waanzinnig.
Ik draag de Nationale Hennessy Gastvrijheidsprijs dan ook een zeer warm hart toe!