Slag op de Schelde, knokken op het water met zilte zaligheden…
Het raampje van mijn auto is open en met de wind in mijn haar rij ik de haven van Yerseke in.
Slag op de Schelde, ik kende het nog niet.
Bij de naam ‘Slag op de Schelde’ denk ik eerder aan een militaire operatie uit de Tweede Wereldoorlog, dan aan koken, toch is niks minder waar: hier wordt op een boot met culinaire gerechten gevochten om de eer!
Een mooi schouwspel dus om mee te maken en voor de echte lekkerbek the place to be.
Overal op het schip kan men genieten van lekkernijen die door verschillende ondernemers worden aangeboden.
Niemand zal iets tekort komen deze dag!
Het is vandaag een prachtige dag voor een boottochtje en één voor één druppelen de deelnemers binnen.
Bovenaan de dijk zitten een aantal koks rustig in het gras hun strategieën door te nemen, terwijl de zon voor een kleurtje op hun huid zorgt.
Op de boot loopt iedereen door elkaar heen en kun je de adrenaline al voelen.
Stands worden opgebouwd, pannen worden uitgepakt en glazen worden alvast van een bodempje voorzien.
Nog een uurtje en dan gaat het los!!
Slag op de Schelde kent dit jaar zes verschillende deelnemers:
– Marleen Brouwer-Bergwerf, Restaurant De Loohoeve, Schoonloo
– Takis Panagakis, Restaurant Elea, Rijswijk
– Martin Philipse, Restaurant Le Sommet, Cadzand-Bad (Hotel de Blanke Top)
– Nino Willems, Restaurant De Librije, Zwolle
– Marco van der Wijngaard, Restaurant ’t Amsterdammertje, Loenen aan de Vecht
– Robert Van de Kolk, De Meesterproef, Nijmegen
Leuk om te weten natuurlijk al die namen, maar hoe zit het nou precies met de wedstrijd?
De oprichters van Slag op de Schelde zijn Hans Everse en echtpaar Rutger en Jessica van der Weel (eigenaren restaurant Katseveer).
“Kookwedstrijden komen overal voor en zijn een bekend fenomeen in de culinaire wereld,” aldus Jessica wanneer ik haar even aanspreek, “maar wij wouden het nóg spannender maken door het element ‘op het water’ toe te voegen. Een kookwedstrijd op een boot is uniek! Inmiddels is het alweer de derde editie. We zijn enorm trots op het resultaat en het enthousiasme van de deelnemers. 21 Deelnemers hebben zich dit jaar ingeschreven. Rutger en Hans zitten in de jury van de voorselectie en zes restaurants zijn door de voorrondes heen gekomen. Iedereen kan meedoen! Bekende of onbekende namen, dat maakt niet uit, het moeten alleen wel chefs en sous-chefs zijn! De opdracht dit jaar is: maak een gerecht met asperges, plus een product uit de Oosterschelde en een bijpassende drank…”
Ze kijkt me lachend aan. Dan verdwijnt ze met een doos in haar handen naar het benedendek waar een aantal mensen een stand aan het opbouwen zijn.
Wanneer iedereen aan boord is kan het evenement beginnen.
Voordat we gaan afvaren is het eerst tijd om iedereen voor te stellen.
Niet alleen dat, ook worden de trofeeën met luxe vervoer richting de boot gebracht en als ik zeg luxe, bedoel ik ook echt luxe!
Een dikke Lamborghini arriveert en op het dek klinken de nodige oh’s en ah’s.
De stemming zit er goed in en het is dan ook niet moeilijk iedereen lachend op de groepsfoto te krijgen.
Wanneer de gastvrouw klaar is met praten begint het publiek te klappen en de persoon naast me klapt enthousiast mee.
“Heb je dit al eerder meegemaakt?” vraag ik nieuwsgierig.
Op de website van Slag op de Schelde staat dat dit tevens het perfecte moment is om te netwerken, dus laat ik dat dan gelijk in de praktijk brengen.
“Ik ben hier voor het eerst,” aldus Antoine van Esch, eigenaar wijnhandel Tire Bouchon.
De naam Tire Bouchon staat symbool voor “al het goede onder de kurk”.
“Er werd me gevraagd of ik hier ook met een standje wou staan, maar ik had nog geen idee wat te verwachten van dit evenement. Ik ben benieuwd hoe de dag verloopt, de sfeer is alvast goed…!”
Wel, dat maakt twee van ons.
Wanneer iedereen goed op de foto staat is het dan echt zover, de boot vertrekt en de wedstrijd kan beginnen!
De ruimte in de keuken is beperkt en het is dan ook even dringen om een goed plaatje te kunnen schieten.
Naast me wordt wat verlegen gelachen.
“Ik ben dit echt niet gewend, al die camera’s terwijl ik aan het werk ben…” zegt Karst Oosterveld van restaurant Le Sommet.
“Niks van aantrekken!” zegt Hans Everse bemoedigend, “dat went gauw! Jongens, jullie moeten nu ongeveer met het trancheren beginnen hè…”
Het is warm in de keuken en dat ligt niet alleen aan de temperatuur buiten.
Met trillende handen worden de borden opgemaakt, je voelt de druk!
Niet veel later gaat het eerste gerechtje de spreekwoordelijke deur uit…
Terwijl binnen de mooiste gerechten voorbij komen, is het aan dek ook goed vertoeven.
Een grote pan paella wordt klaargemaakt en voor degenen die niet zolang kunnen wachten, worden er andere versnaperingen rondgebracht.
Wijn, eten, muziek, gezellige mensen, wat wil een mens nog meer?
Ondertussen maak ik even een praatje met de jongens van de Librije.
“En? Zijn jullie een beetje zenuwachtig?” vraag ik.
Er wordt gelachen. Zenuwachtig? Helemaaaal niet zegt Lars Aukema, terwijl hij net even één keer teveel met zijn ogen knippert.
“Nou okay, misschien een beetje dan,” geeft hij aarzelend toe, “je voelt natuurlijk wel de druk om te presteren. Je hebt een naam om waar te maken en je wilt je team niet teleurstellen. Ik vind het geweldig om dit soort wedstrijden te doen en heb in het verleden al eens voor hetere vuren gestaan, denk hierbij aan de Bocuse d’Or wedstrijd in Frankrijk…”
Dat klinkt indrukwekkend!
Lars Aukema is zo’n 9 jaar geleden onderaan de ladder begonnen bij een kleine bistro en heeft zich trapsgewijs omhoog gewerkt naar de gastronomie op topniveau.
“Ik vind het belangrijk dat je alle takken van de horeca kent,” zegt Lars, “werken op hoog niveau is natuurlijk leuk, maar wat nog belangrijker is, is dat je de producten waarmee je werkt respecteert en weet waar ze vandaan komen. Zo vind ik de uitstapjes met de groenteleverancier erg belangrijk en leerzaam. Wij stimuleren dat dan ook enorm. Zo weten de koks in opleiding voordat ze iets weggooien, waar het vandaan komt en wat het heeft gekost en dan hebben we het niet alleen over de prijs in geld…”
Mooie filosofie en fijn te horen dat daar goed over wordt nagedacht!
De gerechten vliegen ondertussen de keuken uit en de jury heeft het er druk mee.
Ook het team van restaurant Le Sommet is klaar.
“Hoe vonden jullie het gaan?” vraag ik.
“Behoorlijk stressvol!” lacht Pascal van den Vlekkert, “dit was onze allereerste keer! Je hoort zo vaak mensen erover praten en dan kriebelt het vanbinnen. Dat wil je ook eens meemaken! Nu is het dus zover!”
Karst Oosterveld moet ook lachen.
“We komen er nu achter hoe kort 40 minuten eigenlijk zijn!!” zegt hij, “we hebben ons hier drie maanden op voorbereid, maar wanneer je hier in de keuken staat kom je er pas achter wat je anders had moeten of kunnen doen. Het is enorm wennen, maar ontzettend gaaf!”
De middag vliegt voorbij! Of moet ik zeggen vaart voorbij 😉
De laatste gerechten komen van restaurant De Loohoeve en De Librije.
Ik vraag aan Marleen Brouwer van restaurant De Loohoeve hoe ze het vond gaan.
“Spannend!” lacht ze energiek, “spannend en gaaf! Het gerecht wat we gemaakt hebben laat goed zien waar De Loohoeve voor staat. Je proeft Zeeland en je ruikt Drenthe! Het is hoog op smaak, ziltig, zuur, een beetje pittig… Hoewel we een paar maanden hebben kunnen nadenken, stond het eigenlijk gelijk al vast wat we wilden maken. Alleen de asperge hebben we nog aangepast. Het flamande idee (klassieke bereidingswijze van asperges) komt goed terug in zowel het gerecht als de begeleidende cocktail! Het liep verder ook lekker in de keuken. Iedereen was goed op elkaar ingespeeld en we hadden zelfs nog tijd over voor een koud biertje!”
Ze kijkt me trots aan.
Een koud biertje klinkt goed, want de temperatuur buiten is inmiddels opgelopen naar 27 graden!
“Een verschil met voorgaande jaren,” hoor ik om me heen, “toen regende het!”
Niet veel later komt ook het gerecht van De Librije uit de keuken en boy oh boy, je kan zeggen wat je wilt, het ziet er schitterend uit!!
De prijsuitreiking nadert.
Iedereen verzamelt zich benedendeks. Wie zal er gaan winnen?
Voor het eerst dit jaar is er ook een wijn-competitie geweest. Wie heeft de lekkerste wijn samengesteld?
“De wijnen zijn allemaal blind geproefd,” zegt de presentator, “dat wil zeggen, er lagen telefoonnummers onder. We gaan nu het nummer bellen van de wijn die gewonnen heeft!”
Eventjes is het stil in de ruimte en dan heel zacht TTRRINGGG…
Lendl Mijnhijmer van restaurant Waterproef springt een gat in de lucht.
“Dat ben ik!!” juicht hij, “dat is mijn nummer. Kijk!!” en hij houd zijn telefoon omhoog.
Het publiek klapt enthousiast.
Maar liefst 1000 flessen zullen worden geproduceerd met zijn naam op het etiket en die zullen op verschillende locaties in Europa onder de aandacht worden gebracht. Niet slecht!
Dan is het tijd voor de persjury prijs.
De persjury bestaat uit uitgever Herlinda De Clerck (Passion HI), culinair schrijver en communicatie-adviseur voor de horeca Astrid Schreuders (AstridsTaste) en Zeeuwse foodblogger Stefanie van der Maas (Little Spoon).
“De persjury prijs is gevallen op Elea!”
Er wordt luid gegild.
Takis Panagakis, Naomi van Es en sommelier Carlijn Broeksteeg hebben gewonnen en springen het podium op om de prijs in ontvangst te nemen.
“Geweldig!!” roept Naomi uit, “bedankt!!”
En dan is het tijd voor de vakjury prijs.
De vakjury bestaat uit Syrco Bakker (Pure C*) en SVH Meesterkoks Dick Middelweerd (De Treeswijkhoeve**) en Sjaak Jobse (Plat de Zélande)
“De Librije uit Zwolle heeft de vakjury prijs gewonnen!”
LUID APLAUS
Voordat ik vertrek geef ik Antoine van Esch, eigenaar wijnhandel Tire Bouchon, nog een keer een hand.
“En?” vraag ik, “hoe vond je het?”
“Leuk!” antwoordt hij enthousiast, “erg leuk! Ik ga volgend jaar ook met een standje hier staan!”
Kijk! Goed te horen.
Na nog een aantal handen te hebben geschud, stap ik weer in mijn auto.
Dit keer is een open raampje niet meer voldoende.
Airco voluit aan en op naar huis!
Wat een heerlijke dag was het…
Eigenlijk zijn er op een avond als deze meerdere winnaars, want ze hebben allen de voorronde doorstaan en dat is op zich al een prijs waard!
Heb jij kooktalent en wil je een keer meedoen met een wedstrijd op niveau?
Het maakt niet uit of je je sporen al verdient hebt of dat je nog zo groen als gras bent, werk je als chef of sous-chef in de horeca en heb je ambitie, geef je volgend jaar ook op!
Meer info vind je op www.slagopdeschelde.com