Samen met groenteleverancier Rungis wilde kruiden plukken in Limburg!

Er zijn dit jaar al een aantal mooie, door groenteleverancier Rungis georganiseerde inspiratie uitjes voorbij gekomen.
Denk hierbij aan het bezoek aan de Brabantse Wal Asperge, waar gastheer/aspergeteler Corné Ooms en eigenaar restaurant Jagersrust Rob Leenaerts de aanwezige chefs inspireerden met hun smaken en kennis.
Of het bezoek aan de historische moestuin op Landgoed Vollenhoven, waar menig chef heeft genoten van een bijpassende lunch gemaakt door de chefs van Rungis.
Gezelligheid gegarandeerd!
Ook vandaag stond er een bijzonder uitje op het programma: Wilde kruiden hunten met Frank Radder in Limburg!
Frank Radder is een enthousiaste herborist en weet als geen ander wat culinair Limburg aan wilde kruiden te bieden heeft.
Hij neemt ons graag mee voor een mooie wandeling door de natuur.
Start- en eindpunt is Puur Aroma in Margraten, de biologische kruidenkwekerij van Frank Radder.

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Zo’n dertig-tal chefs worden gastvrij ontvangen door Frank en Monique Radder, die voor de gelegenheid hun huis hebben opengesteld.
En wat voor huis! Een industrieel hoogstandje van het eerste uur!
In de tuin vind je naast talloze wilde bloemen en kruiden, ook een groot assortiment wekpotten met ingelegde kruiden en bloemen. Deze wekpotten zijn door Rungis medewerker en collega herborist Dave Zwaartman neergezet.
Dave is een herborist in hart en nieren en verzorgd deze dag ook de lunch met allemaal mooie producten uit de natuur. De voorbereidingen zien er zeer smakelijk uit en dat is geen toeval.
Dave Zwaartman was voorheen chef van Restaurant Aan Zee in Oostvoorne, lekkere gerechten maken zit hem dus in de vingers.
“Ik had het goed naar mijn zin als chef,” vertelt Dave, “maar ik was voor mijn gevoel aan het plafond van mijn mogelijkheden als herborist gekomen en ben zodoende een nieuwe weg ingeslagen. Rungis en Frank Radder hebben een belangrijke rol gespeeld in mijn ontwikkeling als herborist. Het inspiratie uitje van vandaag is mij dan ook op het lijf geschreven…”

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Menig chef kent ze wel; de potten met kruiden van Frank Radder.
Je kunt wel zeggen dat ze hot en happening zijn momenteel! Tegenwoordig willen steeds meer mensen weten waar hun groenten vandaan komen en zelfs het kleinste balkonnetje doet nu dienst als moestuin. Al is het maar voor kleine micropeentjes of lekkere dille voor bij de vis, we hebben het zelf gekweekt en het smaakt dus dubbel zo goed.
Het bedrijf van Frank en Monique Radder bestaat inmiddels al zo’n 25 jaar, maar was in eerste instantie een sierplantjeskwekerij.
“Ja, sierplantjes!” lacht Frank Radder wanneer we naar de kwekerij lopen, “we waren in die tijd nog helemaal niet zo bezig met wilde kruiden, al vond ik als Rotterdamse jongen de natuur in Limburg wel gelijk al prachtig! De wilde kruiden zijn een beetje noodgedwongen op ons pad gekomen, omdat het met de verkoop van de sierplantjes even wat minder ging. Als ondernemer moet je dan gaan nadenken of je niet een ander pad moet inslaan en dat werd dus wilde kruiden kweken! Vanaf dat moment veranderde onze kijk op de natuur aanzienlijk. Plotseling werden we ons bewust van wat al die tijd al onder onze neus groeide. De wandelingen door de natuur werden nog spannender en kregen een extra dimensie. Alsof je in een snoepwinkel loopt! Het heeft ervoor gezorgd dat mijn werk niet langer alleen mijn werk is, maar vooral ook mijn passie! Ik ga jullie nu in het kort een aantal kruiden op de kwekerij laten zien, maar het mooiste blijft toch het wandelen en plukken in de natuur…!”

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Na de rondleiding op de kwekerij verzameld iedereen zich voor het echte werk:
Wilde Kruiden Plukken in de Natuur!
De route naar Margraten toe heeft al laten zien dat we ons in een idyllische omgeving bevinden!
Het enthousiasme om de heuvels in te gaan is dan ook groot!
Niet veel later gaan we al carpoolend met een stoet van 10 auto’s via kronkelende paadjes de heuvels in.
“Die mensen die hier wonen weten niet wat hun overkomt,” klinkt het naast me, “er rijd hier nooit een auto en in één keer komt er een complete colonne met allemaal uitgelaten chefs voorbij!”
Er wordt luid gelachen in de auto.
Niet veel later rijden we een doodlopend straatje in en parkeren we onderaan een heuvel de auto’s.
“Lieve mensen, we zijn op de plaats van bestemming aangekomen,” zegt Frank Radder wanneer iedereen is uitgestapt, “bovenaan de heuvel bevind zich een stuk ongerept kalkgrasland. Het gras wordt één keer per jaar gemaaid, waardoor het mooi zijn gang kan gaan. Zou het niet één keer per jaar worden gemaaid, wordt het uiteindelijk boslandschap. Zo werkt de natuur. Het kalkgrasland wat we gaan bezoeken is de bron van alle kruiden en we gaan op ons gemak kennismaken met de verschillende soorten kruiden die hier groeien. Wat dachten jullie bijvoorbeeld van deze wilde marjolein? Het groeit gewoon hier naast ons in de berm en is erg smakelijk! Of deze distel? Ook die is eetbaar, zolang je maar weet hoe. Knip met een schaar de fleurige topjes eraf en breng zo een gerecht tot leven…”

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Tijdens het plukken wordt al gauw duidelijk dat de natuur veel te bieden heeft, zolang je er maar naar durft te kijken.
Een boodschap die Hans van Wolde, chefkok/eigenaar Beluga Loves You, al een poos doorheeft.
“Frank Radder is mijn buurman,” lacht Hans, “25 jaar geleden ben ik vanwege de liefde vanuit Rotterdam deze kant opgekomen en de liefde voor Limburg kreeg ik er bij. Ik bedoel, kijk om je heen, dit is echt fantastisch! De natuur is hier zo ontzettend mooi en inspirerend. De mensen hebben hier ook een heel ander levenspatroon. Ze zijn niet zo gestrest als in het westen. Ik ben ook niet gestrest, ik heb het wel druk en doe soms veel te veel, maar ik ben niet gestrest. Dat is wat Limburg met me doet. De kruiden en het landschap maken de gerechten in mijn restaurant. Je krijgt Limburg op een bordje. Ons restaurant is erg druk, dat is iets wat soms ten koste gaat van de smaak. Daarom heb ik de keuze gemaakt volgend jaar iets totaal anders te gaan doen. Ik heb een grote boerderij gekocht en daar ga ik het landschap van Limburg naar binnen halen. Dat is natuurlijk de droom van vele chefs, maar nog lang niet zo makkelijk om te realiseren. Ik wil met de komst van de boerderij echt helemaal zelfvoorzienend zijn. Een soort Utopia. Ik krijg daar veertig meter kas bij en die zullen volledig worden benut. Limburg heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. En mijn leeftijd haha! Ik ben net vijftig geworden en zie nu waar het allemaal om draait in het leven. Die jonge chefs zitten allemaal nog veel te veel in een bepaald eetpatroon vast, ik kan het weten, ik was ook ooit zo. Maar het is ontzettend mooi om te zien dat ze toch allemaal het ritje ervoor over hebben gehad om deze kant op te komen. Dat getuigd van echte klasse en passie voor het vak…!”

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Na het plukken gaan we weer terug naar het huis van Frank en Monique, waar ons een heerlijke lunch te wachten staat.
“Ik vond het echt een enorm interessant uitje,” zegt Maarten Bout, souschef Restaurant Vis aan de Schelde, “het is gaaf om te zien dat Nederland nog steeds zo’n authentiek stukje mooie natuur heeft. Ik ben geboren in Amsterdam en woon nu in Utrecht. Voor een polderjongen als mij is een bezoekje aan Limburg een bijzondere ervaring, alsof ik op vakantie ben! Al die bloemen en planten of wat dacht je van de insecten! Dat vind je niet in de stad of net daarbuiten. En wat er wel groeit kijk je eigenlijk nooit naar. Wat dat betreft ga ik nu thuis ook anders naar wilde bloemen kijken. Ik zie nu meer de mogelijkheden…”
Zijn collega chef Dennis Koopmans is het daar volledig mee eens.
“Ik kan de kruiden nu beter herkennen wanneer ik thuis ben,” zegt Dennis, “lekker voor bij de vis bijvoorbeeld! Ik werk graag met de groenten van Rungis omdat ze toch altijd nét even wat exclusievere groenten hebben dan andere aanbieders. Dit is mijn eerste inspiratie uitje met Rungis en het is gelijk een onvergetelijke ervaring!”

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

 

 

 

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Terwijl iedereen lekker aan het eten is, heb ik nog even een gesprek met Francis Zonneveld Piek, samen met Gert Jan eigenaar Rungis.
Op tafel staan verschillende potjes en flessen van ‘PUUR by Mark’
“Dat is gemaakt door Mark Creusen,” vertelt Francis, “Frank Radder is verantwoordelijk voor de kruiden en Marc maakt daar bijzondere delicatessen van. Siroop, dressing, olie, zout, azijn, je kan het zo gek niet bedenken! Erg lekker en uniek…”
Ik proef wat limonade gemaakt van Lieve Vrouwe Bedstro, een bijzonder kruidje wat in de middeleeuwen werd gebruikt om boze geesten op een afstand te houden.
Waarschijnlijk vanwege zijn zoete en lieve uiterlijk.
De kruidige frisse smaak laten mijn smaakpapillen alle kanten op laat gaan. Bijzonder!
“We zijn erg blij met onze samenwerking met Frank,” vertelt Francis, “behalve dat je potten met verse kruidenstekjes kunt kopen, overigens altijd puur biologisch, hebben we ook een samenwerking dat Frank op verzoek gaat hunten in de natuur om wilde kruiden te plukken voor chefs. En daarnaast heeft hij ook nog een deel kruiden wat hij verwerkt tot versgesneden en gewassen kruiden. Het zijn dus eigenlijk drie verschillende disciplines…”
-Hoe ervaar je eigenlijk een dag als deze?-
“Ik vind dit echt één van de leukste dagen van het jaar,” zegt Francis blij, “we doen dit nu al zeven jaar. De eerste keer moesten we chefs echt overtuigen om mee te gaan. In die tijd had je nog geen NOMA en chefs lachten je als het ware uit wanneer je zei dat je in de natuur zelf je kruiden ging plukken. Hoe anders is dat nu. Tegenwoordig werken we met een wachtlijst, zodat iedereen eerlijk aan de beurt kan komen. Ook verzorgen we nu zelf de lunch, waar voorheen de aanwezige chefs dat deden. Ze staan al vijf dagen in de week achter het fornuis, die ene dag dat ze er met ons op uit trekken, moeten ze gewoon even kunnen genieten van een ontspannen en informatief uitje…”

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

Rungis, Food love stories, Frank Radder

 

 

 

Tot slot nog even Tim Buis, chef restaurant De Kruidfabriek by Lute in Amstelveen, aan het woord over hoe hij de dag heeft ervaren.
Tim noemt zichzelf gekscherend een autistische chef die alleen maar in rechte lijnen kan denken, vanwege het polderlandschap waarin hij is opgegroeid.
“Ik ging als kind vaak met mijn ouders mee op vakantie in Frankrijk,” vertelt Tim, “mijn vader had een hekel aan snelwegen, dus we namen binnendoor routes en zagen zo veel ongerepte natuur. Vandaag voelt in dat opzicht erg nostalgisch aan, want het is hier net Frankrijk. De aansluitende lunch is ook erg bourgondisch! Ik krijg ook op slag weer zin om naar Frankrijk te gaan, al moet ik zeggen dat Italië ook erg bijzonder is. Ik ben twee jaar geleden naar Toscane geweest en heb daar fantastisch gegeten. Bij De Kruidfabriek hebben we een grote kas waar we zelf groentes kweken. We bestellen bij Rungis de potten met stekjes van Frank Radder en laten ze dan in onze eigen kas groot worden. Ik wou al lang eens hier naartoe, maar vond het altijd te ver rijden. Toch ben ik blij dat ik het nu heb gedaan. Je krijgt eigenlijk een bevestiging van wat je normaal zwart op wit leest en dat is erg gaaf om te zien! Toevallig zag ik dankzij het bezoek van vandaag dat de verveine weer volop begint te bloeien en dat is een kruid waar ik gek op ben. Die ga ik nu dus gelijk weer bestellen…!”

 

Ben jij ook benieuwd naar de producten van Frank Radder?
Of wil je misschien ook eens een workshop of bezoek brengen aan het bedrijf?
Je vind alle informatie hier: www.puur-aroma.nl

Yellowtail Kingfish perslunch georganiseerd door Foodlovestories.nl

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

“…en met de komst van deze vis zal het voortaan ook in Nederland en de rest van Europa mogelijk zijn om via een korte tussenweg aan de bijzondere Yellowtail Kingfish te kunnen komen!”
Met grote interesse lees ik het korte artikel waarin de komst van de Yellowtail Kingfish Zeeland wordt aangekondigd.
Yellowtail Kingfish, duurzaam gekweekt in eigen land, een primeur!
De Yellowtail Kingfish wordt ook wel vergeleken met de blauwvintonijn.
Het is een bijzondere vis, puur van smaak en zeer elegant. Een lekkernij van het hoogste niveau!
Menig chef vind het bepaald geen straf om met deze vis te mogen werken en neemt het feit dat de vis vanwege de lange afstand veelal bevroren aankomt voor lief.
Het is dus een mooie ontwikkeling dat de vis nu ook in ons kleine kikkerlandje verser dan vers op zijn bestemming kan aankomen.
Vandaag is die bestemming bij Kelvin Lin van lunchroom Nayolie in Voorschoten!
De eerste vissen zijn nu rijp voor consumptie en het is tijd om mensen kennis te laten maken met de prachtige smaak.

 

Following story is written by Foodlovestories.nl

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

De Yellowtail Kingfish, ook wel Hiramasa / Hamachi genoemd, vind zijn roots in Azië.
Ga je naar Japan, dan vind je deze vis in menig haute cuisine.
Foodlovestories.nl was dan ook erg blij dat Kelvin Lin geen moment aarzelde op de vraag of hij voor een select persgezelschap de vis wou klaarmaken.
Kelvin weet met zijn Aziatische roots als geen ander wat er allemaal mogelijk is met de vis!
“De eerste keer dat ik de Kingfish proefde kan ik me nog goed herinneren,” vertelt hij enthousiast, “ik werkte op dat moment in Japan. Ondanks dat ik uit een horecagezin kom, was het voor mij een nieuwe ervaring. Ik was gelijk verkocht! Wat een prachtige vis. De smaak is zo puur! Een beetje vettig, zacht. Heerlijk om rauw te verwerken in verschillende gerechten…”
Vol passie vertelt hij wat voor gerechten hij allemaal in zijn hoofd heeft, mocht hij zijn handen leggen op de Yellowtail Kingfish Zeeland.
En inmiddels is het zover. Vandaag komen er naast een aantal mensen van de krant, ook een aantal foodexperts, om kennis te maken met de veelzijdigheid van de vis.
Kelvin zorgt voor de gerechten en Foodlovestories.nl heeft daar een bijpassend wijnarrangement bij samengesteld.

 

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

Waarom die affiniteit met de Yellowtail Kingfish zul je misschien denken.
Behalve dat de vis eigenlijk voor zichzelf spreekt qua schoonheid, is het nu ook een lokaal product geworden en dat is gaaf!
Maar dat is nog niet alles. Met alleen maar gaaf vanwege het lokale aspect kom je er niet, nee, het gaat vooral ook om de duurzaamheid waarmee de vis gekweekt wordt.
De oplettende mens weet hoe zwaar een aantal vissoorten het hebben in de oceaan vanwege overbevissing en viskwekerijen zijn in dat opzicht een uitkomst.
Maar lang niet alle viskwekerijen zijn even duurzaam.
Yellowtail Kingfish Zeeland is zeer duurzaam!
Naast het feit dat de vissen niet worden blootgesteld aan antibiotica en biologisch voer krijgen, runt het bedrijf ook op groene energie afkomstig van zonnepanelen, biogas en windmolens.
Het water voor de vissen komt rechtstreeks uit de Oosterschelde en wordt op een innovatieve manier gefilterd en op temperatuur gebracht.
Bij het ontwerp is zoveel mogelijk naar het natuurlijke gedrag van de vis gekeken om een uiterst diervriendelijke leefomgeving te creëren.
Een verantwoorder stukje vis vind je niet gauw!
Het is als foodliefhebber dan ook bijna onmogelijk geen affiniteit te hebben met deze ‘Zeeuwse’ vis…

 

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

Inmiddels is de pers gearriveerd.
We beginnen met een amuse: een Filet American van de Kingfish, op smaak gebracht met Szechuanpeper, gepofte tomaat en Sa Cha kruiden. Daarbij heeft Foodlovestories voor een heerlijke Crèmant Bailley Lapiere gekozen.
Vervolgens gaan we naar de eerste ronde: Sashimi.
“Ik heb in dit gerecht de zoutheid van de soya aangepast,” vertelt Kelvin, “zondag heb ik tijdens de voorbereidingen de vis voor het eerst zelf mogen proeven. Ik was echt blij verrast door de subtiele smaak. Het is een jonge, stevige vis waarbij je moet uitkijken dat je de vis niet overheerst met je vinaigrette of andere toevoegingen…”
De Sashimi wordt op smaak gebracht met een heerlijke vinaigrette van vintage soya, geroosterde sesam en olijfolie Masìa el Altet en prachtig versierd met bloemetjes, welke eigenlijk kleine smaakbommetjes zijn. Leuk detail is dat we deze ronde voor een volledige Aziatische beleving gaan, inclusief stokjes om mee te eten en Sake Kizakura om aan te nippen. Hoe Aziatisch wil je het krijgen?

 

 

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland
Foto achteraf toegestuurd door één van de aanwezigen. Gelukkig maar hihi, zo mijn best voor moeten doen om de wijn te bemachtigen! Als je goed kijkt zie je dat de flessen per stuk genummerd worden en handmatig van een handtekening worden voorzien. 

 

De sfeer zit er goed in bij de aanwezige gasten en de volgende ronde is wederom fenomenaal!
Tartaar / Bouillon kop-graat / Witte Miso.
Het mooie van dit gerecht is dat naast de prachtige smaken en opmaak, ook de sustainability goed naar voren komt, want niet alleen Kingfish Zeeland houd van duurzaamheid, ook Kelvin!
“Ik heb voor dit gerecht van de koppen-graat een bouillon getrokken,” vertelt Kelvin, “dit zijn de ‘left-overs’ van de vis welke nog prima gebruikt kunnen worden. Ik hou niet van verspilling. Het dier heeft zijn leven gegeven voor jou en dat moet je met respect behandelen. Alles wordt dus gebruikt, van kop tot staart…”
De kop-graat van de vis zijn eerst koud gerookt, voordat er een heerlijke bouillon van is getrokken. Denk aan het roken van een paling, die smaaktonen vind je terug in de bouillon. De witte miso maakt het gerecht fluweelzacht.
Het geheel wordt uiteraard weer voorzien van prachtige bloemetjes en ook de olijfolie Masìa el Altet is aanwezig.
Daarbij wordt de Jerez P.X. ‘Exceptional Harvest’ 2015 Ximénez-Spinola geschonken.
De wijn past perfect bij het gerecht vanwege de goede match met de bouillon.
Vocht met vocht combineren is nog best lastig en negen van de tien keer gaat dat fout.
Deze wijn houd zich perfect staande en complimenteert de bouillon. Zo hoort het!

 

 

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

 

Tot slot eindigen we met Akami / Rettich / Som Tam
De dunne huid van de vis leent zich perfect om mooi dicht te schroeien en deze ronde krijgen de gasten een krokant stukje vis, met daaronder een crème van Papaya / Hokkaido pompoen en gezouten Yuzu.
Niet alleen lekker om te eten, maar ook mooi om naar de te kijken.
Daarbij wordt een Schloss Johannisberger Riesling GG Silberlack geschonken, jaargang 2013.
Een schot in de roos!
Ook dit gerecht ziet er prachtig uit door de subtiele aanwezigheid van kleine bloemetjes of zal ik gewoon zeggen smaakbommetjes?
De middag is voor we het weten alweer voorbij. Terwijl Kelvin het zweet van zijn voorhoofd veegt, schenk ik de laatste beetjes Riesling bij voor de liefhebbers. En die zijn er volop!
Blij en opgetogen stapt iedereen naar buiten voor de groepsfoto.
Een geslaagde perslunch inderdaad, maar vooral een geslaagde kennismaking met de Yellowtail Kingfish Zeeland!

 

 

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

DANKWOORD

Tot slot wil ik via deze weg nog een aantal mensen bedanken.
Allereerst Ohad Maiman voor de leuke samenwerking met Kingfish Zeeland!
Ahmed el Altet, bedankt voor het sponsoren van de olijfolie Masìa el Altet.
Ik zeg altijd –zonder een goed product, geen goed gerecht– en de olijfolie Masìa el Altet is natuurlijk topnotch!
Grote dank ook aan Han en Saskia Lammers van PUURgroenten voor het sponsoren van de eetbare bloemetjes. Zonder jullie hadden de gerechten niet zo mooi geworden!
Dank aan Frans van Meeuwen en Astrid Schreuders voor jullie aanwezigheid en moral support tijdens mijn eerste event. Ik zou me geen betere feedback kunnen wensen dan van jullie!
Natuurlijk wil ik ook Primedinners bedanken voor hun komst! Jullie weten als geen ander wat er allemaal te koop is op deze wereld en zijn nog steeds onder de indruk van Kelvin’s gerechten. Dat zegt wel wat.
Kelvin’s moeder Xiao Lin Qiu, bedankt voor uw hulp!
Verder wil ik iedereen bij voorbaat bedanken die een stukje gaat schrijven hierover.
Ik hoop dat jullie genoten hebben, maar iets zegt me dat dat wel goed zit!

 

Foodlovestories.nl, Food Love Stories, Nayolie, Yellowtail Kingfish Zeeland

 

 

De Yellowtail Kingfish, ook wel Hamachi genoemd, is een duurzaam gekweekte vis die voorheen alleen in Australië en Japan werd gekweekt.
De vis wordt ook wel de opvolger of vervanger van de bedreigde blauwvintonijn genoemd. Het bijzondere aan de Nederlandse Yellowtail Kingfish is dat het op een duurzame manier gekweekt wordt, waarbij het dierenwelzijn voorop staat.
Aan het roer staan initiatiefnemers Ohad Maiman (CEO), Kees Kloet (Chief Operating Officer) en Hans den Bieman (Partner & Chairman of the Board).
De drie kochten een voormalig oesterkwekerij in het Zeeuwse landschap wat perfect aansloot op de behoeften en eisen voor het in gang zetten van één van de meest duurzame indoor viskwekerijen ter wereld.

Slager Piet van den Berg, een legende in de vleeswereld…

Piet van den Berg, wanneer kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit

 

Slager Piet van den Berg is een begrip in de horecawereld!
Hij draait al heel wat jaartjes mee en heeft de Hollandse koe op de culinaire kaart gezet.
Volgens insiders is Piet van den Berg een wandelende PR-man van het Nederlandse rundvlees en is er geen tweede zoals hij.
Inmiddels is Piet alweer 71 jaar en hoor ik om me heen dat hij gepensioneerd is.
Een man die veel heeft meegemaakt en genoeg te vertellen heeft.
Tijd voor een leuk interview!

Naam: Piet van den Berg
Leeftijd: 71
Functie: Slager in hart en nieren

Hoi Piet, leuk je te ontmoeten! Ik heb gehoord dat je inmiddels met pensioen bent. Kun je me wat over jezelf vertellen?

-Nou laat me beginnen te vertellen dat ik niet met pensioen ben, hooguit pensioengerechtigd! Dat is een groot verschil. Ik ben nog lang niet zover dat ik achter de geraniums ga zitten haha. Je vraagt me waar ik vandaan kom. Ik ben geboren en getogen in Zoetermeer. Ik weet niet of je een beetje bekend bent in Zoetermeer, maar mijn ouders hadden een slagerij in de Dorpsstraat. De slagerij bestaat inmiddels allang niet meer. Op die plek zit nu restaurant De Heeren van Soetermeer. Dat waren natuurlijk andere tijden. De plek waar nu de oven staat stond vroeger mijn kribbe! Achter de slagerij was een slachtplaats. We deden in die tijd alles zelf. Op mijn zevende hielp ik mijn vader al mee met het slachten van de koeien. Dat was in die tijd heel normaal. Als kind hielp je je ouders waar je kon, niet altijd zonder mopperen, maar later ben je blij dat het zo gelopen is.

 

Had je naast het helpen van je ouders ook nog tijd voor andere dingen?

-Natuurlijk! In mijn vrije momenten ging ik in de zomer graag met de jongens zwemmen, vissen of slootje springen, net als elk ander kind. Het is dus niet zo dat ik alleen maar mijn ouders hielp, maar het grootste gedeelte van de tijd wel. In die tijd had je voor 80 % uitbreng. Dat betekende dat we eerst naar de klanten gingen om te vragen wat ze nodig hadden en dat werd dan de andere dag gebracht. Samen met mijn zus en nog drie man personeel waren we daar druk mee. Toen ik 14 was wilde ik van school af om full time thuis mee te werken. Dat ging prima. Op mijn 18de ben ik vervolgens naar de Slagersvakschool in Utrecht gegaan en zat daar 6 maanden bij een gezin in de kost. Dat was een bijzondere tijd! Toen ik wat ouder was ging ik graag in de vakanties met vrienden kamperen en tijdens één van die vakanties leerde ik mijn vrouw Wilma kennen, met wie ik nog altijd gelukkig getrouwd ben!

 

Lees verder onder de foto…

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

 

Werkte je in die tijd nog steeds bij je ouders?

-Jazeker. Daar ben ik altijd gebleven. In 1978 heb ik het bedrijf van mijn ouders overgenomen. Het zat toen al niet langer meer in de Dorpsstraat, maar op de Oranjelaan. Ook het slachten was verplaatst. Dit gebeurde nu op het slachthuis in Den Haag. Ik ontwikkelde in die tijd een passie voor kwaliteit! Zo viel het me op dat de koeien uit Hazerswoudedorp van de familie Kooter wel erg goed waren! De familie Kooter had eigenlijk een transportbedrijf en de koeien waren meer een hobby. Het waren echte M.R.IJ. koeien (Maas- Rijn- IJsselkoeien), ook wel verbeterd roodbont genoemd, een puur Hollands ras. Het vlees was erg mooi van kleur, structuur en smaak en ik heb toen contact gezocht met de gebroeders Kooter. Ik vond het belangrijk om te weten waar de koeien geboren werden en wat voor voer en verzorging ze kregen. Dat waren belangrijke factoren om een constante smaak en kwaliteit te krijgen en ik wou zo een eigen smaak creëren.  Zodoende kocht ik alle koeien van de familie Kooter op en ben van daaruit verder gegaan.

 

Verkocht je in die tijd al aan de horeca?

-Dat heeft nog even geduurd hoor. In die tijd kreeg onze zaak een grote verbouwing en dat was nog een spannende tijd. Je investeert in een nieuw uiterlijk en hoopt dan op een hogere omzet. Ik wilde mezelf, door samenwerking met een vaste mester, onderscheiden van andere slagers. Gelukkig sloeg het vlees goed aan bij het publiek en ik kreeg veel complimenten. Mondjesmaat begon ik ook aan wat omringende restaurants te verkopen en kreeg ik steeds meer bekendheid in de horeca. Er werd zelfs een tweede winkel in Warmond geopend. Op een dag leerde ik Herman den Blijker kennen, destijds chefkok van het Elysee Park Hotel in Nieuwerkerk. In die tijd was hij nog niet zo bekend zoals je hem nu kent. Het Elysee Park Hotel was het eerste hotel waar ik aan ging leveren. Herman voelde me goed aan en werd in die tijd een goede vriend van me. Hij werd een ware ambassadeur voor het vlees wat ik verkocht! Samen hebben we heel wat uurtjes achter de stoof doorgebracht om te kijken welk stukje vlees het beste was en hoe je het moest bereiden. De hele koe werd bereid, van kop tot staart, niks bleef ongebruikt.

 

 

Lees verder onder de foto…

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De M.R.IJ. koe, een puur Hollands ras.

 

-Inmiddels werk ik alweer 26 jaar samen met Herman. Samen hebben we de hele koe op de kaart gezet. De gewone man denkt alleen aan entrecote of biefstuk, maar een koe heeft nog veel meer te bieden! Het roodvlees is een delicatesse. Wat dacht van het klapstuk, de wang of de omloop? Herman wist precies wat hij daarmee moest doen en bereidde dat perfect! We hebben in die tijd samen heel wat presentaties en workshops gegeven en mijn vlees werd steeds meer bekend. Voor ik het wist leverde ik aan diverse top-horeca. Eén daarvan was Hofstede Meerzicht in Zoetermeer. Herman heeft dat samen met Bert de Boer (eigenaar horecaleverancier Activin wijnen) opgericht. Chefkok Alain Adriaanse was verantwoordelijk voor de gerechten die uit de keuken kwamen en ik voor het vlees. Er werd uitsluitend met M.R.IJ. vlees gewerkt. Restaurant Hofstede Meerzicht speelt nog steeds een belangrijke rol in mijn missie om goed vlees aan de man te brengen. Zo organiseren we één keer per jaar een vijf-gangen diner tussen de koeien op stal. De gasten krijgen zo een open inkijk in het leven van de vleeskoe. Onze vleeskoeien welteverstaan, want niet elke vleeskoe zit er hetzelfde bij. Veehouder Gerard de Koning snapt als geen ander dat dierenwelzijn en goede verzorging een belangrijke rol speelt in de smaak van het vlees!

 

Lees verder onder de foto’s…

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Piet van de Berg samen met veehouder Gerard de Koning

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De stal tijdelijk omgetoverd tot restaurant…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De M.R.IJ. in al haar glorie…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Dichterbij de oorsprong kun je niet komen…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Chefkok Alain Adriaanse druk bezig met de voorbereidingen van het diner…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De amuses worden uitgedeeld…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Uiteraard krijgt Piet het eerste exemplaar…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Tot men aan tafel gaat, een open inkijk op de veehouderij…

 

 

Hoe heb je uiteindelijk Gerard de Koning ontmoet? De veehouder waar je koeien nu staan?

-(Piet begint te lachen) Daar heb ik nu nog spijt van hahaha… Nee hoor, grapje, ik zou niet weten wat ik zonder hem moet! Zoals ik in het begin al vertelde heb ik destijds alle koeien van de familie Kooter overgenomen. Ze stonden daar prima en dat bleef in eerste instantie ook zoals het was. Waarom zou je dat veranderen als je weet dat ze het daar goed hebben en de kwaliteit van het vlees perfect is, niet waar? Uiteindelijk kwam er een nieuwe mest-wet en dit betekende dat de weilanden bij de familie Kooter niet langer voor zoveel koeien mocht worden gebruikt. Ik zeg je eerlijk, dit kwam aan als een mokerslag en ik liep even met mijn ziel onder mijn arm. Waar moesten de koeien heen? Zou een verandering ten koste gaan van de kwaliteit? Terwijl ik zo aan het piekeren was kwamen we Gerard de Koning op de veemarkt tegen. We raakten aan de praat en hij voelde me goed aan. In 1983 kocht hij een klein boerderijtje met grond in Berkel en Rodenrijs en inmiddels is het een goedlopende veehouderij geworden waar onze koeien een luxe bestaan hebben, tot ze op het bord liggen. Gerard is ook erg bevlogen met de dieren. Hij zorgt uitstekend voor ze en begeleid ze met eigen veewagen tot aan het slachthuis. Hij belt van tevoren het slachthuis op en brengt ze pas wanneer hij zeker weet dat ze gelijk aan de beurt zijn, om zoveel mogelijk stress te vermijden. De dieren zijn gewend aan hem en hebben niks door en zo hoort het! Verder staan de meeste koeien zomers in de wei. De mestkoeien staan in een ruime en schone stal. In boxen waar er tien in kunnen, staan er maar vijf. Op stal worden voor hun comfort de ruggen geschoren, hebben ze diverse massage borstels en de hele dag door eten. Alles voor hun welzijn! Voor mij is het belangrijkste punt een diervriendelijke behandeling, waar ik een goed gevoel bij heb.

 

Je zei aan het begin dat je niet gepensioneerd bent, hooguit pensioengerechtigd. Wil je nog lang doorgaan met je slagerij?

-Zolang ik actief kan zijn in de vleesbranch blijf ik doorgaan, alleen heb ik de slagerij in 2008 verkocht aan vleesleverancier Nice to Meat, met wie ik overigens nog steeds erg leuke samenwerkingen heb. Zo organiseren we vele presentaties, demo’s en doe ik veel aan netwerken voor het bedrijf. Met mijn jarenlange ervaring ben ik nu de ambassadeur geworden voor het Nederlandse rundvlees en het gezicht van de M.R.IJ. koeien.
Ik geef veel advies aan vaste klanten en gasten en ben dus nu dus eigenlijk geen slager meer, maar meer een adviseur! Ik vind het erg leuk en belangrijk om mijn kennis over te dragen aan jonge mensen. Zolang ik leef zal ik altijd verbonden zijn met kwaliteitsvlees, dat krijg je er nooit meer uit…

 

Iedereen genoot en dat gaf ons vertrouwen om door te gaan!

Foodlovestories.nl, food love stories, de landerij waddinxveen

 

Helemaal aan het begin van mijn reis ontdekte ik De Landerij in Waddinxveen.
Opgetogen nam ik die dag een vriendin van mij mee, nog geen idee wat te verwachten.
Die dag werden wij aan tafel weggeblazen vanwege de uitmuntende high tea die geserveerd werd!
Wat een verwennerij en wat een topgerechtjes!
Helemaal in ons sas gingen we nadien weer naar huis, niet wetende dat de lat op deze manier wel erg hoog werd gelegd voor de restaurants die volgden.
En dat hebben we geweten… 😉
Maar hier zijn we dan weer, ruim anderhalf jaar later, tijd voor een leuk interview!

Naam: Erwin van Munsteren en Eric Verboon
Leeftijd: Beiden 32 jaren jong!
Functie: Eigenaren restaurant De Landerij in Waddinxveen

Hoi Eric en Erwin, leuk om even met jullie om de tafel te zitten! Mijn eerste vraag, waar komen jullie vandaan?

Eric: “Hoewel we inmiddels in Zoetermeer wonen, komen we beiden oorspronkelijk uit Bleiswijk. Erwin en ik hebben elkaar op jonge leeftijd al ontmoet. Ik denk dat we een jaar of tien waren. We woonden twee straten van elkaar vandaan en werden al gauw beste vrienden! Hoewel we niet naar dezelfde school gingen deden we alles samen. Als kind natuurlijk veel samen buiten spelen, wat later ook samen korfballen en nog wat later samen uitgaan. Echte maatjes dus!”

Hadden jullie op jonge leeftijd ook al affiniteit met koken?

Eric: “Nee, niet echt! Dat kwam pas toen ik op het Mondriaan zat. Daar kreeg ik op een bepaalt moment een aantal kooklessen en merkte gelijk al dat dat me goed lag! Ik had toen eigenlijk nog geen idee wat ik later wou gaan worden en besloot naar aanleiding van die paar lessen een koksopleiding te gaan volgen. Erwin begon op dat moment een opleiding bij Zadkine en leerde daar zowel de voorkant (bediening/bar/terras) als de achterkant (keuken/afwas/schoonmaak) van het restaurantwezen.”
Erwin: “In die tijd zagen we elkaar een stuk minder omdat we allebei bezig waren met een opleiding en daarnaast ook werkte. Als we elkaar dan wel zagen, dan was het met zijn vieren, aangezien we allebei een partner hadden gekregen. Met zijn vieren konden we heerlijk dagdromen over de toekomst. Wanneer we op pad waren wezen we elkaar gekscherend gebouwen aan waar we ons ideale restaurantje zouden vestigen, maar echt concrete plannen hadden we nog niet. Het borrelde van binnen, maar we vonden telkens weer redenen om het vooral niet te doen.

Hoe is De Landerij uiteindelijk ontstaan?

Eric: “Zoals Erwin al aangaf, het borrelde vanbinnen. Je droomt van een eigen plek waar je je stempel op kunt drukken! Ik werkte op het moment met veel plezier bij Het Vermeertje in Delft. In onze vrije tijd bekeken we het aanbod restaurants op de website van de restaurantmakelaar. We hadden al verschillende restaurants bekeken, maar het was allemaal toch net niet. Tot De Landerij in Waddinxveen voorbij kwam. Mijn vorige werkgever zei nog tegen me -weet waar je aan begint!- , maar Erwin en ik waren niet te stoppen. Na jarenlang dromen was het tijd om te gaan doen!”
Erwin: “Het was best een enge stap om te zetten. We hebben allebei een jong gezin en die wil je niet verwaarlozen. Gelukkig stonden onze partners vierkant achter ons en kregen we alle ruimte om De Landerij van de grond te krijgen. Dat van de grond krijgen werd overigens erg goed gewaardeerd door de mensen die in de omgeving van De Landerij woonden!”

Vertel eens wat over de opening...

Eric: “Zodra we de sleutels van De Landerij in handen kregen zijn we met vrienden en familie gaan klussen. De vorige eigenaar had al heel lang niks meer gedaan vanbinnen en dat was te zien! Langzaam maar zeker begon De Landerij weer tot leven te komen. Zodra alles af was mocht iedereen die geholpen had met klussen als dank komen proef-eten. Dat was de eerste keer dat Erwin en ik voor een vol restaurant moesten koken. We hebben ze toen gelijk kennis laten maken met ons concept: shared dining. We willen daarmee een totaal beleving neerzetten. Lekkere gerechtjes die je met elkaar deelt. In die tijd was dat nog bijzonder, nu zie je dat al vaker. Het was een succes! Iedereen genoot en dat gaf ons vertrouwen om door te gaan!”
Erwin: “Het was een dusdanig succes dat we ook een shared lunch hebben bedacht. In de zomer zit het terras vol met mensen die samen shared lunchen! Het is nog populairder dan de shared dining lijkt wel! Of misschien komt dat door het mooie weer haha…”

Zijn jullie trendgevoelig?

Eric: “Ja en nee. We proberen natuurlijk wel mee te doen met sommige dingen, maar volgen toch voornamelijk onze eigen weg. We horen vaak van gasten dat we apart zijn. Positief apart! De gerechtjes zijn anders dan anders horen we dan. Ik ben daar ook wel veel mee bezig geef ik eerlijk toe. Ik hou van koken en er moet altijd een gek elementje in een gerecht zitten. Neem nu de asperges. Je vind naast de ‘gewone’ asperges op het bord, ook aspergeravioli, aspergegelei en dat soort dingen. Ik wil de mensen toch een soort wauw-factor meegeven wanneer ze naar huis gaan.”
Erwin: “We halen veel inspiratie uit tijdschriften of de speciale koks-groep op Facebook. Daarnaast gaan we ook wel eens uit eten en vinden het leuk om te zien hoe anderen het doen!”
Eric lacht: “Ja dat uit eten gaan is nog wel een dingetje hoor! Als je zelf altijd probeert in je restaurant iets moois neer te zetten, dan wil je wanneer je uit eten gaat minimaal hetzelfde, liefst nog beter! Met alleen een biefstukje of sateetje op de kaart maak je mij niet blij. Zoveel tijd hebben we niet om uit eten te gaan, dus het moet echt goed zijn! Ik ben dan ook altijd veel tijd kwijt aan het uitzoeken van een goed restaurant…”

Heb je een favoriete groente om mee te werken?

Eric: “Ik werk graag met seizoensproducten. Zo ben ik altijd weer blij wanneer de asperges weer op de kaart staan of de aardbeien, de bloedsinaasappels….
Daarnaast werk ik ook graag met de vergeten groentes. Pastinaak, schorseneer…
Sinds we ons eigen restaurant hebben, heb ik ook meer affiniteit met vegetarische gerechten. We merken dat daar best wel veel vraag naar is en ik vind het een uitdaging om daar iets moois van te maken. We hebben weleens gasten aan tafel waarvan de één vegetarisch is en de ander niet. Shared dining wordt dan lastig. Ik vraag dan aan de vleeseter me te vertrouwen en open te staan voor een vegetarische beleving. Mochten ze achteraf toch het vlees missen krijgen ze alsnog wat vlees. De mensen reageren vaak erg verrast wanneer ze klaar zijn met eten. -Heb ik echt puur vegetarisch gegeten?- hoor je dan. Dan ben ik echt trots!”

Gaan jullie nog op vakantie dit jaar?

Eric lacht: “Ik ben helaas al geweest! In maart! Mijn vrouw en ik hebben in december een dochtertje gekregen en we waren toe aan wat quality-time, samen als gezin. We zijn naar Egypte geweest en dat was echt heerlijk! Toch had ik moeite het werk los te laten. Ik belde elke dag wel even om te vragen hoe het ging, dat is echt iets wat je moet leren los laten…”
Erwin: “Wij moeten nog gaan! Ik ga samen met mijn gezin twee weken naar Mallorca. Daar ben ik ook echt aan toe. Het eerste jaar was het nog te druk daarvoor. Ik zal niet zeggen dat het nu niet druk is, maar ik kan het nu makkelijker aan een ander overlaten. Het eerste jaar ging dat echt nog niet! Nu weet ik dat wanneer Eric hier is, samen met zijn rechterhand Monique, dan komt het goed. Net als dat hij weet dat het andersom ook goed komt.

Waar zien jullie jezelf over vijf jaar?

Eric: “Op de Bahama’s haha! Nee hoor, grapje. Hopelijk zitten we over vijf jaar nog steeds hier en is onze klantenkring verder uitgebreid. Toevallig hadden we gisteren nog gasten aan tafel die erg blij verrast waren door onze gerechten! Ze woonden hier relatief dichtbij en kwamen er nu pas achter dat De Landerij door ons is overgenomen. Dat is leuk om mee te maken. Zolang er over vijf jaar nog steeds met passie wordt gekookt en er nog steeds ‘aparte’ gerechtjes uit de keuken komen, vind ik het goed. Zodra het een eethuis wordt waar alleen spareribs en sate’s geserveerd worden hou ik ermee op…!”
Erwin: “Daar sluit ik me helemaal bij aan…”

Slag op de Schelde, een pittige kookwedstrijd op zout water…

Slag op de Schelde, knokken op het water met zilte zaligheden…

 

Het raampje van mijn auto is open en met de wind in mijn haar rij ik de haven van Yerseke in.
Slag op de Schelde, ik kende het nog niet.
Bij de naam ‘Slag op de Schelde’ denk ik eerder aan een militaire operatie uit de Tweede Wereldoorlog, dan aan koken, toch is niks minder waar: hier wordt op een boot met culinaire gerechten gevochten om de eer!
Een mooi schouwspel dus om mee te maken en voor de echte lekkerbek the place to be.
Overal op het schip kan men genieten van lekkernijen die door verschillende ondernemers worden aangeboden.
Niemand zal iets tekort komen deze dag!
Het is vandaag een prachtige dag voor een boottochtje en één voor één druppelen de deelnemers binnen.
Bovenaan de dijk zitten een aantal koks rustig in het gras hun strategieën door te nemen, terwijl de zon voor een kleurtje op hun huid zorgt.
Op de boot loopt iedereen door elkaar heen en kun je de adrenaline al voelen.
Stands worden opgebouwd, pannen worden uitgepakt en glazen worden alvast van een bodempje voorzien.
Nog een uurtje en dan gaat het los!!

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Slag op de Schelde kent dit jaar zes verschillende deelnemers:
– Marleen Brouwer-Bergwerf, Restaurant De Loohoeve, Schoonloo
– Takis Panagakis, Restaurant Elea, Rijswijk
– Martin Philipse, Restaurant Le Sommet, Cadzand-Bad (Hotel de Blanke Top)
– Nino Willems, Restaurant De Librije, Zwolle
– Marco van der Wijngaard, Restaurant ’t Amsterdammertje, Loenen aan de Vecht
– Robert Van de Kolk, De Meesterproef, Nijmegen

Leuk om te weten natuurlijk al die namen, maar hoe zit het nou precies met de wedstrijd?
De oprichters van Slag op de Schelde zijn Hans Everse en echtpaar Rutger en Jessica van der Weel (eigenaren restaurant Katseveer).
“Kookwedstrijden komen overal voor en zijn een bekend fenomeen in de culinaire wereld,” aldus Jessica wanneer ik haar even aanspreek, “maar wij wouden het nóg spannender maken door het element ‘op het water’ toe te voegen. Een kookwedstrijd op een boot is uniek! Inmiddels is het alweer de derde editie. We zijn enorm trots op het resultaat en het enthousiasme van de deelnemers. 21 Deelnemers hebben zich dit jaar ingeschreven. Rutger en Hans zitten in de jury van de voorselectie en zes restaurants zijn door de voorrondes heen gekomen. Iedereen kan meedoen! Bekende of onbekende namen, dat maakt niet uit, het moeten alleen wel chefs en sous-chefs zijn! De opdracht dit jaar is: maak een gerecht met asperges, plus een product uit de Oosterschelde en een bijpassende drank…”
Ze kijkt me lachend aan. Dan verdwijnt ze met een doos in haar handen naar het benedendek waar een aantal mensen een stand aan het opbouwen zijn.

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Wanneer iedereen aan boord is kan het evenement beginnen.
Voordat we gaan afvaren is het eerst tijd om iedereen voor te stellen.
Niet alleen dat, ook worden de trofeeën met luxe vervoer richting de boot gebracht en als ik zeg luxe, bedoel ik ook echt luxe!
Een dikke Lamborghini arriveert en op het dek klinken de nodige oh’s en ah’s.
De stemming zit er goed in en het is dan ook niet moeilijk iedereen lachend op de groepsfoto te krijgen.
Wanneer de gastvrouw klaar is met praten begint het publiek te klappen en de persoon naast me klapt enthousiast mee.
“Heb je dit al eerder meegemaakt?” vraag ik nieuwsgierig.
Op de website van Slag op de Schelde staat dat dit tevens het perfecte moment is om te netwerken, dus laat ik dat dan gelijk in de praktijk brengen.
“Ik ben hier voor het eerst,” aldus Antoine van Esch, eigenaar wijnhandel Tire Bouchon.
De naam Tire Bouchon staat symbool voor “al het goede onder de kurk”.
“Er werd me gevraagd of ik hier ook met een standje wou staan, maar ik had nog geen idee wat te verwachten van dit evenement. Ik ben benieuwd hoe de dag verloopt, de sfeer is alvast goed…!”
Wel, dat maakt twee van ons.

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Wanneer iedereen goed op de foto staat is het dan echt zover, de boot vertrekt en de wedstrijd kan beginnen!
De ruimte in de keuken is beperkt en het is dan ook even dringen om een goed plaatje te kunnen schieten.
Naast me wordt wat verlegen gelachen.
“Ik ben dit echt niet gewend, al die camera’s terwijl ik aan het werk ben…” zegt Karst Oosterveld van restaurant Le Sommet.
“Niks van aantrekken!” zegt Hans Everse bemoedigend, “dat went gauw! Jongens, jullie moeten nu ongeveer met het trancheren beginnen hè…”
Het is warm in de keuken en dat ligt niet alleen aan de temperatuur buiten.
Met trillende handen worden de borden opgemaakt, je voelt de druk!
Niet veel later gaat het eerste gerechtje de spreekwoordelijke deur uit…

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Terwijl binnen de mooiste gerechten voorbij komen, is het aan dek ook goed vertoeven.
Een grote pan paella wordt klaargemaakt en voor degenen die niet zolang kunnen wachten, worden er andere versnaperingen rondgebracht.
Wijn, eten, muziek, gezellige mensen, wat wil een mens nog meer?
Ondertussen maak ik even een praatje met de jongens van de Librije.
“En? Zijn jullie een beetje zenuwachtig?” vraag ik.
Er wordt gelachen. Zenuwachtig? Helemaaaal niet zegt Lars Aukema, terwijl hij net even één keer teveel met zijn ogen knippert.
“Nou okay, misschien een beetje dan,” geeft hij aarzelend toe, “je voelt natuurlijk wel de druk om te presteren. Je hebt een naam om waar te maken en je wilt je team niet teleurstellen. Ik vind het geweldig om dit soort wedstrijden te doen en heb in het verleden al eens voor hetere vuren gestaan, denk hierbij aan de Bocuse d’Or wedstrijd in Frankrijk…”
Dat klinkt indrukwekkend!
Lars Aukema is zo’n 9 jaar geleden onderaan de ladder begonnen bij een kleine bistro en heeft zich trapsgewijs omhoog gewerkt naar de gastronomie op topniveau.
“Ik vind het belangrijk dat je alle takken van de horeca kent,” zegt Lars, “werken op hoog niveau is natuurlijk leuk, maar wat nog belangrijker is, is dat je de producten waarmee je werkt respecteert en weet waar ze vandaan komen. Zo vind ik de uitstapjes met de groenteleverancier erg belangrijk en leerzaam. Wij stimuleren dat dan ook enorm. Zo weten de koks in opleiding voordat ze iets weggooien, waar het vandaan komt en wat het heeft gekost en dan hebben we het niet alleen over de prijs in geld…”
Mooie filosofie en fijn te horen dat daar goed over wordt nagedacht!

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

De gerechten vliegen ondertussen de keuken uit en de jury heeft het er druk mee.
Ook het team van restaurant Le Sommet is klaar.
“Hoe vonden jullie het gaan?” vraag ik.
“Behoorlijk stressvol!” lacht Pascal van den Vlekkert, “dit was onze allereerste keer! Je hoort zo vaak mensen erover praten en dan kriebelt het vanbinnen. Dat wil je ook eens meemaken! Nu is het dus zover!”
Karst Oosterveld moet ook lachen.
“We komen er nu achter hoe kort 40 minuten eigenlijk zijn!!” zegt hij, “we hebben ons hier drie maanden op voorbereid, maar wanneer je hier in de keuken staat kom je er pas achter wat je anders had moeten of kunnen doen. Het is enorm wennen, maar ontzettend gaaf!”

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

De middag vliegt voorbij! Of moet ik zeggen vaart voorbij 😉
De laatste gerechten komen van restaurant De Loohoeve en De Librije.
Ik vraag aan Marleen Brouwer van restaurant De Loohoeve hoe ze het vond gaan.
“Spannend!” lacht ze energiek, “spannend en gaaf! Het gerecht wat we gemaakt hebben laat goed zien waar De Loohoeve voor staat. Je proeft Zeeland en je ruikt Drenthe! Het is hoog op smaak, ziltig, zuur, een beetje pittig… Hoewel we een paar maanden hebben kunnen nadenken, stond het eigenlijk gelijk al vast wat we wilden maken. Alleen de asperge hebben we nog aangepast. Het flamande idee (klassieke bereidingswijze van asperges) komt goed terug in zowel het gerecht als de begeleidende cocktail! Het liep verder ook lekker in de keuken. Iedereen was goed op elkaar ingespeeld en we hadden zelfs nog tijd over voor een koud biertje!”
Ze kijkt me trots aan.
Een koud biertje klinkt goed, want de temperatuur buiten is inmiddels opgelopen naar 27 graden!
“Een verschil met voorgaande jaren,” hoor ik om me heen, “toen regende het!”
Niet veel later komt ook het gerecht van De Librije uit de keuken en boy oh boy, je kan zeggen wat je wilt, het ziet er schitterend uit!!

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde
De Loohoeve

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

De prijsuitreiking nadert.
Iedereen verzamelt zich benedendeks. Wie zal er gaan winnen?
Voor het eerst dit jaar is er ook een wijn-competitie geweest. Wie heeft de lekkerste wijn samengesteld?
“De wijnen zijn allemaal blind geproefd,” zegt de presentator, “dat wil zeggen, er lagen telefoonnummers onder. We gaan nu het nummer bellen van de wijn die gewonnen heeft!”
Eventjes is het stil in de ruimte en dan heel zacht TTRRINGGG…
Lendl Mijnhijmer van restaurant Waterproef springt een gat in de lucht.
“Dat ben ik!!” juicht hij, “dat is mijn nummer. Kijk!!” en hij houd zijn telefoon omhoog.
Het publiek klapt enthousiast.
Maar liefst 1000 flessen zullen worden geproduceerd met zijn naam op het etiket en die zullen op verschillende locaties in Europa onder de aandacht worden gebracht. Niet slecht!
Dan is het tijd voor de persjury prijs.
De persjury bestaat uit uitgever Herlinda De Clerck (Passion HI), culinair schrijver en communicatie-adviseur voor de horeca Astrid Schreuders (AstridsTaste) en Zeeuwse foodblogger Stefanie van der Maas (Little Spoon).
“De persjury prijs is gevallen op Elea!”
Er wordt luid gegild.
Takis Panagakis, Naomi van Es en sommelier Carlijn Broeksteeg hebben gewonnen en springen het podium op om de prijs in ontvangst te nemen.
“Geweldig!!” roept Naomi uit, “bedankt!!”
En dan is het tijd voor de vakjury prijs.
De vakjury bestaat uit Syrco Bakker (Pure C*) en SVH Meesterkoks Dick Middelweerd (De Treeswijkhoeve**) en Sjaak Jobse (Plat de Zélande)
“De Librije uit Zwolle heeft de vakjury prijs gewonnen!”
LUID APLAUS

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Voordat ik vertrek geef ik Antoine van Esch, eigenaar wijnhandel Tire Bouchon, nog een keer een hand.
“En?” vraag ik, “hoe vond je het?”
“Leuk!” antwoordt hij enthousiast, “erg leuk! Ik ga volgend jaar ook met een standje hier staan!”
Kijk! Goed te horen.
Na nog een aantal handen te hebben geschud, stap ik weer in mijn auto.
Dit keer is een open raampje niet meer voldoende.
Airco voluit aan en op naar huis!
Wat een heerlijke dag was het…

Eigenlijk zijn er op een avond als deze meerdere winnaars, want ze hebben allen de voorronde doorstaan en dat is op zich al een prijs waard!

Heb jij kooktalent en wil je een keer meedoen met een wedstrijd op niveau?
Het maakt niet uit of je je sporen al verdient hebt of dat je nog zo groen als gras bent, werk je als chef of sous-chef in de horeca en heb je ambitie, geef je volgend jaar ook op!

Meer info vind je op www.slagopdeschelde.com

AtelierBrun kookworkshop op de biologische boerderij

Ervaar al kokend het buitenleven in Leusden!

 

“Kijk uit! Er rent een haas voor de auto uit!!” roep ik verschrikt wanneer we het terrein van Atelier Brun oprijden.
Hoewel, het terrein van Atelier Brun, het is eigenlijk een verzamelplaats voor meerdere passievolle ondernemingen.
En ja, passie, daar ben ik gek op!
Vanavond staat er een kookworkshop op het programma, in de heerlijke open buitenlucht, waarvoor we ons via de website hebben kunnen inschrijven!
De temperatuur is op het moment een ‘aangename’ elf graden en in de nacht daalt het volgens de weersvoorspellingen naar een graad of drie.
Een ideale dag voor een buiten kookworkshop? Daar gaan we gauw achter komen.
Zodra we het terrein van de biologische boerderij De Riet oprijden, zien we naast de wegrennende hazen, ook een idyllisch gedekte tafel in het weiland staan.
Uit de aanwezige bbq’s komt rook tevoorschijn .
Of het nu wel of niet warm is buiten, dit ziet er uitnodigend uit…!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

We worden al gauw begroet door ondernemer in hart en nieren Kees van Doorn, eigenaar van kookstudio SansJulienne en nu bezig met het nieuwe concept: buitenkookstudio AtelierBrun.
“Leuk dat jullie er zijn!” zegt hij blij wanneer we uit de auto stappen, “jullie zijn vandaag de eerste. Maak het jezelf gemakkelijk. Willen jullie alvast een welkomstdrankje? Zodra de rest er is beginnen we met een korte rondleiding over de biologische boerderij. Jullie mogen nu zelf ook alvast een beetje rondkijken hoor!”
Maar nog voor we zelf een rondje kunnen lopen komen de andere tafelgenoten er al aan.
Voor we het weten staan we dan ook gezellig te kletsen met elkaar.
Tussen de aanwezigen zijn ook Jean de Gooijer en Fokko Kruizenga van bierbrouwerij De Volle Maat, slager Jochem Diekerhof van Scharrelslagerij Diekerhof, knoflookkweker Kees Huijbregts van knoflookkwekerij Eemlook en natuurlijk de eigenaar van de biologische boerderij De Riet; Jan de Kruijff.
Een mond vol al deze namen, maar allen hebben een prominente plek op de boerderij en het zijn stuk voor stuk passievolle ondernemers.
Nadat Kees de groep heeft voorzien van een kleine amuse en een lekker drankje, volgt er een interessante rondleiding over de boerderij.

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

De rondleiding begint bij de kookstudio.
In de ruime en moderne keuken ligt het vlees klaar, wat tijdens de workshop zal worden bereid.
“Mochten jullie het erg koud krijgen buiten, dan kunnen we ook naar binnen verhuizen,” legt Kees uit, “maar ik hoop dat de terrasverwarmers en het windscherm ervoor zullen zorgen dat jullie het behaaglijk genoeg hebben vanavond. Zo niet, gewoon even laten weten!”
Er wordt wat door elkaar heen gepraat, maar iedereen is het erover eens dat de workshop in eerste instantie gewoon buiten plaats moet vinden.
Na het bezoekje aan de kookstudio, gaan we naar de buren: bierbrouwerij De Volle Maat.
In de bierbrouwerij krijgen we een kleine proeverij en wordt ons uitgelegd hoe het bier gemaakt wordt.
Het Volle Maat biertje doet het trouwens erg goed op de markt en je vindt het in diverse horeca ondernemingen op de menukaart.
Van de brouwerij gaan we met de biologische boer mee de stallen in.
We krijgen het ABC van de koeien te zien en een inkijkje in het leven van de varken.
Tot slot gaan we met Kees Huijbregts mee het land op, waar de knoflookkwekerij zich bevind.
Al met al een korte, maar zeer leerzame reis die ik een ieder die meer te weten wil komen over waar zijn/haar vlees vandaan komt kan aanraden!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

In de tussentijd hebben Kees en Jochem de terrasverwarmers aangezet en een windscherm opgezet.
“Zo, wat is het koud joh!” hoor ik om me heen.
De meeste deelnemers zoeken na afloop van de rondleiding een warm plekje bij één van de terrasverwarmers.
Jochem schenkt ondertussen de glazen vol met een lekkere wijn of biologische frisdrank.
“Ik hoop dat jullie hebben genoten van de rondleiding,” begint Kees dan, “om een beetje op te warmen heb ik hier een heerlijke aspergesoep voor jullie!”
Enthousiast pakt iedereen een soepje. Daar waren we aan toe!
“We gaan ons zodadelijk in drie kleine groepjes verdelen,” gaat Kees verder, “de bedoeling is dat iedere groep een eigen gerecht maakt. Uiteraard helpen wij jullie daarbij. We hebben vanavond een aantal makkelijke gerechten op het programma staan. Makkelijk en lekker!! Jochem is verantwoordelijk voor het scharrelvlees. Ik koop mijn producten al jarenlang bij hem en we hebben dan ook een goede verstandsverhouding met elkaar. Het vlees is diervriendelijk en van zeer goede kwaliteit! Ik zou zeggen, geniet van de workshop! De wijn en drank staan vrij tot jullie beschikking en we gaan er een mooie avond van maken!”
Dat klinkt goed!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

Jochem vertelt vol passie over zijn slagersvak en zijn bewuste keus voor diervriendelijk vlees.
“Ik ben een echte lekkerbek en vleesliefhebber,” legt hij uit, “maar als het dier geen goed leven heeft gehad, smaakt het minder lekker en kan ik er minder van genieten. Zowel tussen de oren, als in het echt! Je proeft duidelijk of een dier een goed leven heeft gehad of niet. Tegenwoordig zetten ze overal een keurmerk op, maar de meeste mensen weten niet eens waar de keurmerken precies voor staan. Er zijn meer dan 180 verschillende keurmerken! Wanneer een klant bij mij in de winkel komt en vraagt of ik zeker weet dat het dier een goed leven heeft gehad, dan antwoord ik dat ze me daarin moeten vertrouwen. Ik ben in levende lijve het keurmerk van dit vlees! Ik zal niet zeggen dat ik bij elke varken die ik van boerderij X koop, opnieuw de boerderij bezoek, maar ik weet van al het vlees waar het vandaan komt en hoe ermee wordt omgegaan. Zodoende verkoop ik vlees van de beste kwaliteit, puur en eerlijk, zoals het hoort!”
Wauw…
Ik hou van dit soort bewuste keuzes en ik hou al helemaal van scharrelvlees!
Om zijn woorden kracht bij te zetten houd hij een mooi stuk vlees omhoog.
“Je ziet hier een acht weken gerijpte ribstuk,” lacht hij, “prachtig geaderd en voorzien van een mooie korst waardoor het binnenste perfect op smaak blijft!”
En dan is het tijd om de handen uit de mouwen te steken…

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

Terwijl iedereen lekker bezig is maak ik even een praatje met Kees.
Hoe kom je erbij een kookworkshop op te zetten?
“Wel, laat me het zo zeggen,” begint Kees, “het is niet de meest logische keus geweest. Als kind hadden mijn ouders een schoenenzaak en ik ben dan ook vooral met het ondernemersvak opgegroeid. Ik wist nog niet goed wat ik wou gaan doen en ben eigenlijk uit pure noodzaak een opleiding gaan volgen in de horecawereld. Dat moest vanwege mijn bijbaantje in de kroeg. Ik kwam er tijdens de opleiding al gauw achter dat dit me goed lag en heb uiteindelijk alle papieren gehaald die je maar kunt krijgen. Koksopleiding, SVH diploma, sommelier, je kan het zo gek niet bedenken. De horeca was me op het lijf geschreven! De kookstudio bestaat al zo’n tien jaar, maar de buitenstudio is nieuw. Tien jaar geleden verklaarde ze je voor gek wanneer je zei dat je met Kerst buiten wou BBQ’en, nu is dat juist trendy. Dikke jas aan, terrasverwarmers aan en huppekee, lekker buiten genieten van al het goede dat het leven te bieden heeft!”

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

De eerste ronde is een heerlijke zalm op een bedje van champignon, mango, zachtgegaarde witte kool en een saus op yoghurt/waterkersbasis.
Lekker!!
Ik weet ook niet of het het eten is, de wijn of de aanwezigheid van de op temperatuur gekomen bbq’s, maar het lijkt wel alsof het wat warmer geworden is buiten.
“Wat een heerlijke avond hè?” zeg ik tegen mijn buurvrouw/tafelgenoot.
“Ja geweldig!” antwoord ze enthousiast.
Het begint buiten inmiddels wat te schemeren en de lampjes boven de tafel zien er gezellig uit.
Hier en daar worden de glazen wijn nog eens bijgeschonken en er klinkt heerlijke loungemuziek uit de boxen.
-Does life get any better?- vraag ik me vanbinnen af.
Jazeker!
De volgende ronde bestaat uit een koolraapstampotje met de meest verrukkelijke op de bbq gegaarde ribstuk!
Om de koolraapstampot een twist te geven is er een kleine hoeveelheid coffee-bier aan toegevoegd. Bijzonder!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

De avond vordert.
Vanaf dit moment zijn wij alleen nog aan het tafelen en doet onze gastheer de rest.
Samen met Jochem en Anne zorgt Kees ervoor dat het ons aan niks ontbreekt.
“Hebben jullie het niet koud?” vraagt hij nogmaals.
-Welnee!- klinkt het unaniem.
“Jochem is op dit moment de entrecotes aan het bereiden,” gaat Kees verder, “ik vraag me af of jullie ooit al eens zulke verse entrecote hebben geproefd! Wat mij betreft levert Jochem het beste vlees in Nederland en je ziet mij dan ook steevast zaterdags bij hem in de rij staan. Ik heb die rij er graag voor over, want aan het einde heb je wel een kwaliteitsproduct in handen wat je verder nergens kunt krijgen! Ik hoop dat jullie ervan genieten!”
Niet veel later komt Jochem met de entrecotes.

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

Aan het einde van de avond blijkt het toetje te zijn aangebrand, maar geen nood!
Kees heeft altijd een back-up plan en als een speer schiet hij de kookstudio in, om niet veel later met een heerlijk dessert terug te komen.
Iedereen zit stil te genieten van het zachte smaakvolle ijs.
Veel te gauw is de avond alweer voorbij en gaan de eerste gasten weer op huis aan.
Wat een fantastische avond was dit!

 

De volgende data zijn al gepland :

— 27 Mei : Hollands scharrel rund
— 10 Juni : Wild gevangen vis
— 2 Juni : Biologisch varken = VOL
— 17 Juni : Biologisch varken
— 24 Juni : Groenten
— xxx : Uitbenen van bio varken
— xxx : Wild

We zien je graag bij ons buiten om 17.00 uur met een welkomstdrankje en hapje.
Om 18.00 uur zullen we beginnen met de bbq workshop van een 4 gangen diner.
De kosten zijn €69,- (all-inclusive)

Wil je je aanmelden of meer informatie, stuur ons dan een mail.

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

20 Mei : 5-gangen diner met asperges en bijpassende wijnen en bieren.
We zien je graag bij ons buiten om 17.30 uur met een welkomst drankje en hapje.
De kosten zijn €59,- (all-inclusive)

3 Juni: 5-gangen diner met biologische varken en bijpassende wijnen en bieren.
De kosten zijn €69,- (all-inclusieve)
Het biologische varkensvlees is afkomstig van boerderij De Riet, waar Atelier Brun ook gevestigd is.
De bieren komen van brouwerij De Volle Maat en is ook hier gevestigd, dus verser kan niet.
Uiteraard is het mogelijk om vooraf gaand aan het diner de boerderij en brouwerij te bezoeken.

Voor meer informatie surf je naar www.atelierbrun.com