Rick May: Vanaf het moment dat ik zelfstandig boodschappen kon doen, mocht ik regelmatig het avondeten klaarmaken

 

Als ik aan Haarlem denk, dan denk ik aan gezelligheid!
Van oorsprong kom ik uit Utrecht en ik vind dat Haarlem daar goed aan kan tippen.
Mooie architectuur, leuke winkels, gezellige restaurants…
Voor dat laatste ben ik onlangs nog in Haarlem geweest, bij restaurant Fris om precies te zijn.
Het restaurant is inmiddels 11 jaar geleden opgezet door Lex en Sophia Gasseling.
Na tien jaar hard werken vonden de twee het tijd een andere richting in te gaan en stond het restaurant te koop.
Voor hun chefkok Rick May betekende dit een kans om zijn droom te verwezenlijken en op 1 september 2016 werd hij de nieuwe eigenaar van restaurant Fris.
Inmiddels zijn we precies een jaar verder en heeft Rick de tijd gehad om er zijn eigen draai aan te geven.
Door middel van een perslunch maken we kennis met deze gedreven chefkok!

Naam: Rick May
Leeftijd: 27
Functie: Chefkok/eigenaar restaurant Fris

Lees verder onder de foto’s

 

Fris Haarlem, Rick May, Food love stories.nl, foodlovestories

Fris Haarlem, Rick May, Food love stories.nl, foodlovestories

 

Hoi Rick! Wanneer is jouw liefde voor koken ontstaan?

-Hoi Corina! Mijn liefde voor koken gaat ver terug. Ik ben geboren en getogen hier in Haarlem en kom uit een echte ondernemersgezin. Mijn vader heeft een bedrijf in de staalindustrie en mijn moeder heeft een zelfstandige onderneming in de thuiszorg. Als kind vond ik het heerlijk om buiten te spelen en te voetballen, maar er was altijd één ding wat ik nog leuker vond: koken! Mijn oma kon urenlang in de keuken staan koken en ik vond dat fascinerend. Ik kon enorm genieten van wat ze klaarmaakte. Mijn ouders hadden dankzij hun drukke banen minder tijd om uitgebreid te koken. Ik vond al gauw dat ze niet konden tippen aan oma en zeurde dat ik het dan liever zelf deed. Om van het gezeur af te zijn mocht ik een keertje koken en tot mijn grote vreugde vonden ze het lekker! Vanaf het moment dat ik zelfstandig boodschappen kon doen, mocht ik regelmatig het avondeten klaarmaken. Ik was toen 10/11 jaar oud. Ik kreeg 20 euro in mijn handen geduwd en de mededeling dat ik daar voor het hele gezin iets van moest klaarmaken. Ik kon er intens van genieten wanneer ik iedereen zag smullen van ‘mijn’ avondeten. Tijdens de feestdagen mocht ik helemaal losgaan. De familieleden die aanschoven vonden het vaak geweldig en ik besloot ze geld te gaan vragen voor het diner, maar daar trapte natuurlijk niemand in haha. Toch is toen wel mijn droom om ooit een eigen restaurant te runnen ontstaan. Ik ben mijn ouders tot op de dag van vandaag dankbaar dat ze mij die ruimte gaven daarvoor…

 

Hoe heb je je van hobbykok naar professionele chefkok ontwikkeld?

-Na de lagere school wilde ik graag naar de vakschool in Amsterdam om daar een koksopleiding te volgen. Mijn ouders vonden het nog te eng dat ik op die jonge leeftijd al dagelijks naar Amsterdam zou op en neer reizen en zodoende ging ik naar een MAVO hier in de buurt. Ik kon daar mijn draai niet goed vinden en na het tweede leerjaar ging ik alsnog naar de vakschool in Amsterdam. Daar ging een wereld voor me open! Het was zo indrukwekkend! De keukens waren enorm groot en voorzien van professionele apparatuur om mee te werken. Ook liepen er goede leraren. Het was nu tijd voor het echte werk! Ik kwam er al gauw achter dat ik vooral een hobbykok was en dat ik nog een hoop moest leren. Ik leerde naast koken en bakken ook veel over de financiële/marketing kant van het runnen van een eigen restaurant. Ik heb natuurlijk op meerdere plekken stage gelopen en gewerkt, maar er zijn twee periodes die een blijvende indruk hebben achtergelaten op mij. Mijn stage in Spanje, bij hotel Castell d’Emporda in La Bisbal, heeft me voor een groot gedeelte gevormd. Ik leerde daar koken met streekproducten. Niet alleen het koken speelde daar een grote rol in mijn ontwikkeling, ook de mentaliteit en gastvrijheid was bijzonder om mee te maken. De tweede belangrijke periode was in Limburg bij restaurant De Leuf**, onder leiding van chefkok Paul van de Bunt. Ik heb daar de één-jarige particuliere opleiding zelfstandig werkend kok afgerond. Helaas is Paul van de Bunt er niet meer, maar ik heb een hoop van hem geleerd. Hij is absoluut één van mijn rolmodellen! Het werken op dat niveau is erg bijzonder en mijn liefde voor haute cuisine is onder leiding van Paul enorm toegenomen!

 

Lees verder onder de foto’s

Fris Haarlem, Rick May, Food love stories.nl, foodlovestories

Fris Haarlem, Rick May, Food love stories.nl, foodlovestories

 

 

Hoe ben je uiteindelijk bij restaurant Fris uitgekomen?

-In 2014 werd ik door Lex en Sophia Gasseling aangenomen als souschef. Ik had in 2013 al een keer eerder heel kort bij Fris gewerkt en vond het erg leuk om nu als souschef te mogen terugkomen. In februari 2015 werd ik de chefkok van Fris. Ik kreeg veel ruimte van Lex om dingen uit te proberen. Niet veel later gaf hij aan het restaurant te willen verkopen en zijn we samen om de tafel gaan zitten. Dit was mijn kans om een eigen restaurant te gaan runnen! 1 september 2016 was het dan zover, ik kreeg de sleutels van mijn eigen restaurant. Die eerste weken, wat zeg ik, maanden waren echt wennen. Dingen waar ik me normaal nooit mee bezig hield, hoorde nu plotseling bij mijn dagelijkse bezigheden. Ik kreeg te maken met simpele dingen als een pinautomaat die niet werkte of menukaarten voor de zesde keer terugsturen omdat ze niet goed waren ontworpen. Maar ik vond het geweldige problemen! Het waren mijn eigen onderneming problemen en ik loste ze met plezier op. Ook in de keuken was het wennen. De complete keukenbrigade was vernieuwd en iedereen moest nog op elkaar inspelen. Ondertussen schoven nog steeds de vaste gasten van restaurant Fris aan tafel en die wil je natuurlijk niet teleurstellen. De lat lag in dat opzicht hoog, want ik wou na de overname wel mijn eigen draai eraan geven. De gasten reageerden hier aanvankelijk huiverig op, maar inmiddels komen sommige gasten zelfs vaker terug als voorheen. Er bestaat voor mij geen groter compliment!

 

Hoe zou jij je keuken willen noemen?

-Een moderne Franse keuken met wereldwijde invloeden. Pure smaken en niet teveel poespas. Eén van mijn favoriete signature dishes op dit moment is de croissant met eendenlever! Ik ben altijd bezig met nieuwe gerechten te bedenken en dit idee kwam s’nachts op als een stoute droom. Wat als ik nu eens een Franse croissant met eendenlever serveer? Heel simpel van opmaak, met een paar kleine toevoegingen, iets wat je nergens anders tegenkomt! Inmiddels reageren de gasten er blij verrast op. Degene die van lever houden vinden het een geniale dish. Blijer kunnen ze me niet maken!

 

Lees verder onder de foto’s

Fris Haarlem, Rick May, Food love stories.nl, foodlovestories

Fris Haarlem, Rick May, Food love stories.nl, foodlovestories

 

Tot slot nog een paar korte vragen, heb je nog hobby’s naast je werk?

-Jazeker! Ik ga graag snowboarden. Overal waar sneeuw ligt kom ik. Tegenwoordig is het heel makkelijk om even het vliegtuig naar Zwitserland of Oostenrijk te pakken en een weekendje te gaan snowboarden. Reizen is sowieso mijn grote hobby. Ik doe enorm veel inspiratie op in het buitenland. Of het nu een kraampje met schnitzels langs de weg is of de chefstable in een sjiek restaurant, ik vind beiden inspirerend. Ik probeer zeker zo’n 5/6 keer per jaar even weg te gaan. Dat kan een korte weekendtrip naar Berlijn of Madrid zijn of een langere zonvakantie naar Bali. Die laatste staat ook in het teken van eten, ik kom altijd tonnetje rond weer terug als ik ergens naartoe ben geweest haha. Azië is wat mij betreft nog het meest inspirerend qua smaakbeleving. Ik vind de kruiden die worden gebruikt erg lekker en probeer die dan ook altijd subtiel te verwerken in mijn eigen gerechten. De croissant met eendenlever is daar overigens een goed voorbeeld van: Franse croissant met eendenlever, Ibéricoham, Savoramosterd met VOC-specerijen en vijgenijs. Een smaakbommetje met wereldwijde invloeden!

 

Wat mag thuis niet ontbreken in jouw koelkast?

-Je vind in mijn koelkast vrij weinig. Standaard vind je champagne, bier, wijn en tonic in de koelkast. Als mijn pet ernaar staat vind je bij zeldzame gelegenheden ook yoghurt en fruit in de koelkast. Ik eet eigenlijk voornamelijk op mijn werk en anders ga ik uit eten. Ik ben ook niet bijzonder kieskeurig wat betreft restaurants, als het totaalplaatje maar klopt. Het restaurant wat er voor mij dit jaar uitsprong was De Lindehof van Soenil Bahadoer! Alles klopte daar! De smaken waar hij mee werkt vind ik echt geweldig. Maar ook een simpel Italiaans restaurantje of kleine brasserie op de hoek vind ik leuk. Zolang het totaalplaatje maar klopt!

 

Heb je nog arbeidsvitaminen op het werk? (voor de jongere garde, dit betekent muziek)

-Op vrijdagmiddag staat vaste prik SlamFM aan in de keuken! Een lekkere housebeat op de achtergrond vind ik heerlijk.

 

Lievelingsgerecht?

-Doe maar de croissant met eendenlever! Alles met lever mag je mij voor wakker maken. Ganzenlever, eendenlever, kippenlevertjes…

 

Waar droom je nog van?

-Ik leef op dit moment mijn droom!  Mijn missie is de gasten met een blij en tevreden gevoel de deur uit te laten gaan. Zolang ik gezond mag blijven en dit werk kan doen ben ik een gelukkig man…

 

Voor de complete fotoreportage van de perslunch, klik hier…

Restaurant Fris
Twijnderslaan 7
2012 BG Haarlem ☎︎ 023 531 0717
www.restaurantfris.nl

De eetbare bloemenwereld van Anna Koster

Vandaag ga ik op bloemensafari.
De eerste keer dat ik het woord bloemensafari hoorde gingen mijn oren even klapperen.
Bloemensafari, wat moet ik me daar nou bij voorstellen?
Nu een aantal weken verder is het zover en het idee dat ik op bloemensafari ga in iemands achtertuin klinkt al bijna net zo normaal als een kopje koffie drinken bij de buurvrouw.
Zij het met één groot verschil: die buurvrouw ken ik en ik weet wat ik kan verwachten.
Bloemensafari met Anna Koster is voor mij totaal nieuw.
Enkele weken geleden is Anna’s boek uitgekomen: Bloemen met Smaak
Een leuk boek voor de thuiskok, met vele lekkere recepten, versierd met de mooiste eetbare bloemetjes uit eigen tuin!
Wanneer ik richting de voordeur loop schiet er nog net een schuwe krielkip voor mijn voeten langs.
Vanaf een afstand slaat ie me gade, terwijl zijn vier grotere maatjes brutaal om me heen komen staan om te kijken of ik iets eetbaars bij me heb.
Op dat moment gaat de deur open.
“Wat leuk dat je er bent!” klinkt het enthousiast, “kom binnen, kom binnen. Wees niet bang voor de kippen, ze doen niks hoor…”

 

 

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl, bloemen safari

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl, bloemen safari

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl, bloemen safari

 

“Lust je een kopje thee?” vraagt Anna.
“Graag!” antwoord ik.
“Okay, één momentje…” en ze loopt naar buiten.
Niet veel later komt ze weer binnen met in haar handen de kleine gele bloemetjes van het citrus-afrikaantje en citoen-verbena.
Terwijl de thee trekt nemen we plaats aan tafel en kan het interview, gevolgd door de bloemensafari, beginnen.

 

Hoi Anna, waar kom je vandaan?

-Hoi! Ik ben opgegroeid tussen de bloemen en planten, in een tuindersbedrijf in Bovenkarspel. Mijn ouders kweekte van alles in die tijd; kruiden, groenten, planten, bloemen. Mijn vader was altijd heel innovatief bezig. De allereerste brocolli’s kwamen bij hem vandaan. Ook tuinkruiden zijn door hem op de kaart gezet. In die tijd waren verse tuinkruiden nog niet zo gangbaar. Ik had een gelukkige jeugd met liefdevolle, doch strenge ouders. Als hobby/sport deed ik aan turnen. Mijn vader was daar in zijn jongere jaren erg bedreven in geweest en ik besloot dat ook te gaan doen. Ik vond de oefeningen die we moesten doen vaak eng, maar deed ze uiteindelijk wel. In mijn vrije tijd hielp ik mijn ouders mee in de kassen, net als mijn broertje en zusjes. We hielden in een schriftje bij hoeveel uur we hadden meegeholpen en mochten dan af en toe iets leuks voor onszelf uitzoeken. Werken voor je zakgeld, dat was in die tijd heel normaal. Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor het eerst Oost-Indische Kers in mijn mond stopte. Nog voor mijn vader kon zeggen -Nee, doe eerst maar één bloemblaadje!- kauwde ik erop en werd ik onaangenaam verrast door de pittigheid. Ik nam me op dat moment voor nooit meer een bloemetje of blaadje in mijn mond te stoppen. Bloemen waren leuk om naar te kijken, maar beslist niet om te eten…

 

 

Hoe ben je zelf de bloemenwereld ingerold?

-Ik ben echt met groene vingers geboren . Het stond voor mij dan al vrij snel vast dat ik net als mijn ouders ook iets met bloemen en planten wou gaan doen. Toen ik zestien was ging ik in Hoorn naar het MBO en volgde ik daar een hoveniers opleiding. Met mijn hoveniersdiploma was het toch moeilijk om aan het werk te komen en zodoende ben ik gaan bloemschikken. In die tijd wist ik niet dat er ook iets bestond als landschapsarchitectuur, anders had ik dat gedaan. Gelukkig lag het bloemschikken me goed. Erg goed zelfs! Er ging een nieuwe wereld voor me open. Ik ging les geven in bloemschikken en deed regelmatig mee aan wedstrijden. Tijdens één van die wedstrijden won ik een weekcursus bloemschikken op een beroemde school in Duitsland. Als buitenstaander krijg je er weinig van mee, maar bloemen zijn echt hot and happening! Vanuit de hele wereld kwamen ze naar Duitsland voor die ene cursus. Zo ook twee Japanse dames met wie ik een goed contact kreeg. Ze vroegen me na afloop of ik in Japan wou komen lesgeven. De reis werd volledig verzorgd, het enige wat ik hoefde te doen was mijn goede humeur en mijn kennis meenemen. Niet veel later vertrok ik voor een aantal weken naar Japan en dat is voor mij een levensbepalende gebeurtenis geweest…

 

Lees verder onder de foto’s

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

 

Hoezo een levensbepalende gebeurtenis?

-Het heeft me destijds enorm beïnvloed en dat doet het eigenlijk nog steeds. Ik was natuurlijk nog jong toen ik de eerste keer naar Japen ging, 24 jaar, maar wat vond ik het indrukwekkend! Het moment dat ik het vliegtuig uitstapte stonden daar die twee Japanse dames op me te wachten. De één westers gekleed zoals jij en ik en de ander traditioneel in een kimono met grote hoed. Ik had dat nog nooit eerder gezien. Japanners zijn zo ontzettend gastvrij en beleefd! Heel anders als in Nederland. Ik werd als een expert onthaald en op handen gedragen. Voelde ik me in Nederland een hele gewone doorsnee vrouw, hier was ik een rockster! Van heinde en verre kwamen ze voor mijn lessen. Ik was die Nederlandse bloemiste die in Japan een paar weken kwam lesgeven, dat mocht je niet missen! In de Japanse cultuur spelen bloemen een grote rol. Het leeft daar nog veel meer dan in Europa. Tot op de dag van vandaag hebben de Japanse bloemschikdocenten en ik nog contact. Kijk, hier zie je me in de Japanse bloemenkrant staan met één van twee die dames die ik destijds in Duitsland heb ontmoet. Overigens is het in Japan normaal om bepaalde bloemen te eten; kersebloesem en chrysanten bijvoorbeeld. Ik heb in dat opzicht ook veel geleerd daar…

 

Inmiddels praten we buiten verder, tijdens de bloemensafari…

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

 

Anna neemt een bakje mee naar buiten dat ze tijdens de wandeling vult met eetbare bloemen. We treffen het met het weer.
De schuwe krielkip went al gauw aan mijn bezoek en ontpopt zich in een schattige nieuwsgierige opdonder.
In de bloemenwereld is Anna een bekend gezicht, de culinaire wereld daarentegen kent haar nog niet en daar hoopt ze verandering in te brengen.
“Bloemetjes zijn niet alleen mooi om naar te kijken, maar vaak ook heel lekker,” vertelt Anna, terwijl ze me een bloemetje geeft om te proeven, “ik eet ze dagelijks omdat ik precies weet welke voor consumptie geschikt zijn, maar de meeste mensen weten dat niet. Dankzij mijn boek en workshops krijg ik regelmatig van blije mensen te horen dat ze veel meer eetbaars in hun eigen tuin hebben staan dan ze aanvankelijk dachten! Dat is leuk om te horen! Niet elk bloemetje is even lekker, ik vind de Zinnia en de Chrysant bijvoorbeeld erg bitter, maar er zitten flinke smaakmakers tussen, zoals bijvoorbeeld de Begonia en de Vlier…

 

Waar gaat jouw favoriete vakantie naartoe? Ergens waar bloemen zijn?

-Haha, een beetje wel en een beetje niet. Ik ga in ieder geval het liefst naar een camping! Lekker buiten in de natuur, heerlijk vind ik dat. Ik heb geen favoriete vakantieplek. Ik wil het liefst elke keer ergens anders naartoe. De enige plek waar je mij meerdere malen naar terug ziet gaan is Japan! En niet alleen ik, mijn man en kinderen inmiddels ook. Het hele gezin is bevangen met het Japanse virus haha. Tokio, Kioto, Hiroshima, we komen er heel graag. Die twee dames zijn bijna familie geworden. Een paar weken geleden was één van hen nog hier, we zoeken elkaar vaak op. Ik heb veel te danken aan Japan en zal het land altijd koesteren…

 

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

Anna Koster, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

 

Noem iets waar je trots op bent?

-Mijn boek! Het was echt een enorme klus om het af te krijgen, maar ik heb een hoop geleerd tijdens het proces. Soms wist ik zelf ook iets nog niet helemaal precies en moest ik uitzoeken. Ik ben daardoor met verschillende experts in contact gekomen en dat was enorm leerzaam. Het eindresultaat mag er wezen en daar ben ik enorm trots op! Je vindt van alles in het boek, van een top 5 eetbare rozen tot de top 5 eetbare bloemen van de biologische zadenkweker. Verder vind je er veel informatie in wat betreft de bloeitijd en verzorging van de bloemen en uiteraard heerlijke recepten om ze in te verwerken..!

 

Waar droom je nog van?

-Eigenlijk is ‘Bloemen met Smaak’ mijn droom die uitkomt, dus ik leef in dat opzicht nog in een roes. Mijn droom is nu vooral dat het zal aanslaan. Ik heb het boek geschreven voor de thuiskok. Mensen zoals jij en ik die in hun achtertuin meer eetbare bloemen hebben staan dan ze in eerste instantie denken. Een verrijking voor hun dagelijkse maaltijd. Simpel en puur en vooral erg lekker…!

 

Na afloop ga ik gauw met mijn gescoorde eetbare bloemen naar huis.
De salade zal er vanavond mooier dan ooit uitzien!
In mijn hoofd ben ik al aan het bedenken wat voor gerechten goed kunnen worden gecombineerd met een paar lekkere bloemetjes. Gelukkig heb ik het boek als naslagwerk in huis!
Ben jij ook nieuwsgierig naar het boek? Hieronder vind je de link:

Bloemen met Smaak

 

Klassiek Frans genieten bij Brasserie Le Nord

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Terwijl het buiten hard regent, zitten we er gelukkig warmpjes bij in Brasserie Le Nord.
Het is vandaag de laatste dag van onze vakantie en hoe kun je die nu beter afsluiten dan met een heerlijk etentje?
In Bilthoven nog wel! De plek waar ik vroeger met mijn vriendinnen vaak kwam. Je kunt hier dus wel spreken van een stukje jeugdsentiment.
Maar we komen hier niet om sentimenteel te doen, we komen voor een lekker hapje eten.
In de keuken staat vandaag sous-chef Tom Vermeulen.
Patron Cuisinier Gregory Nicole geniet samen met zijn vrouw van een welverdiend dagje vrij en komt later deze middag nog even bij ons aan tafel zitten om een praatje te maken.
Maar voor nu doen we het met de sous-chef en dat is ook zeker niet de minste!

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

 

Niet alleen doet de brasserie knus aan van binnen, de kleurrijke kunst aan de muren brengen het geheel mooi tot leven.
Zoals gezegd staat vandaag souschef Tom Vermeulen in de keuken.
Tom heeft voordat hij bij Brasserie Le Nord kwam werken een indrukwekkend cv opgebouwd bij restaurant Wills in Nieuwegein.
“Ik heb restaurant Wills mogen helpen opbouwen tot wat het nu is en was er vanaf het prille begin bij,” verteld Tom enthousiast, “een leuke tijd waar ik nog altijd graag op terugkijk, maar na zes jaar was het tijd voor iets anders. Ik kreeg de kans om als souschef aan de slag te gaan bij Brasserie Le Nord en hoefde daar geen twee keer over na te denken! Werken voor Gregory Nicole is voor mij een droom die uitkomt. Een echte Franse chef met een authentiek Franse keuken! Waar vind je die nog?”
Terwijl Tom aan de eerste ronde werkt, worden we door gastvrouw Nadine Vermeulen voorzien van een heerlijke aperitief.
Voor een ieder die denkt -Vermeulen, die naam hoorde ik toch eerder?-, klopt! Nadine is de zus van Tom en ook degene die Tom heeft gewezen op Brasserie Le Nord. Nadine werkt al sinds de opening bij Brasserie Le Nord en heeft ware sommelier skills! Enthousiast voorziet ze ons van een heerlijke Crèmant om mee te beginnen.

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Oesters uit Normandië, No. 3, en daarbij sjalot-azijn en citroen. Daarbij wordt een heerlijk Crèmant geschonken…

 

“Ik ben gek op de interactie met de gasten,” vertelt Tom, “voorheen in restaurant Wills werkte ik in een gesloten keuken en kreeg ik weinig mee van de gasten voor wie ik kookte. Nu is dat heel anders. Brasserie Le Nord heeft een open keuken waarbij als het ware een gast zo naar binnen kan lopen. Deze laagdrempeligheid maakt dat je echt een band kan opbouwen met je gasten. Zo komt er hier regelmatig een gast voor wie ik op zijn verzoek Eggs Benedict maak met de eieren van mijn eigen kippen. We raakten ooit in gesprek over mijn kippenhobby en hij wou erg graag de eieren proeven van deze uitermate verwende dames uit mijn achtertuin. Ik denk niet dat je zo’n contact kan opbouwen met je gasten wanneer je in een gesloten keuken werkt. Nu is dit uiteraard een uitzondering, maar dit geeft wel goed weer wie we hier zijn. Een knusse laagdrempelige brasserie met hoogwaardige gerechten…”

 

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Veel verschillende plaatjes van één gerechtje, maar wat ik bedoel te zeggen is dit: licht gerookte tartaar met een sjalotje en bieslook, daarbovenop oesterblad, aspergescheut, cress, dragonmayonaise, haringkaviaar, parmezaanse kruimels en aceto balsamicogel. Daarnaast wordt een wijn van framboos geserveerd. Erg lekker!

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Mijn absolute favoriet: Tonijn pizza! Een echte Joop Braakhekke klassieker welke Gregory verder verfijnt heeft

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Foie Gras, ook wel eendenleverterrine, met daarbij gekarameliseerde Granny Smith, een stukje paling, gel van appel en calvados en een brioche. Très bien, très bien, zoals de Fransen dat zeggen!

 

Inmiddels is Patron Cuisinier Gregory Nicole zelf gearriveerd.
Samen met zijn vierjarig dochtertje Aimée schuift hij bij ons aan.
Met zijn typische Franse accent verteld hij wat Brasserie Le Nord voor hem betekent.
“Ik woon nu zo’n negentien jaar in Nederland,” begint hij zijn verhaal, “destijds ben ik in Maastricht begonnen bij restaurant Au Coin des Bon Enfants en heb ik daar de fijne kneepjes van het vak van George Taselaar mogen leren. Een bijzondere tijd. Ook heb ik bij restaurant Le Garage gewerkt, voordat ik een eigen restaurant opende in Amsterdam. Maar laat me bij het begin beginnen. Eten heeft altijd al een belangrijke rol gespeeld in mijn leven. Terwijl ik opgroeide had mijn oma een klein café/restaurant. Je kunt dat niet vergelijken met wat we hier hebben. Het was eigenlijk een boerderij waar je als buitenstaander ook kon eten en drinken. Er stond een lange tafel waar iedereen kon aanschuiven en achterin was een ballroom, zo noemden we dat, en daar stond elke zondag een orkest te spelen. Om de boerderij heen liepen verschillende dieren en die werden ook gebruikt voor het diner. Je kon dus als gast precies zien waar je vlees vandaan kwam en hoe de dieren het hadden. Vijfentwintig jaar lang hanteerde mijn oma hetzelfde menu en het werkte. Het hele dier werd gebruikt van kop tot staart. Je kan wel zeggen dat het me in die tijd met de paplepel is ingegoten…”

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Klassieker: Escargots / Kruidenboter / Antiboise / Croutons. Let vooral ook op het bord, deze komt uit oma’s café!

 

Een perfecte basis dus voor een Franse chefkok!
Na zijn tijd bij Au Coin des Bons Enfants en Le Garage heeft Gregory Nicole bijna negen jaar lang met veel succes en plezier de Franse bistro en het restaurant The French Café gerund in Amsterdam. Om precies te zijn in De Pijp. Dit restaurant kreeg een Bib Gourmand.
“Een mooie tijd,” vertelt Gregory, “maar ik als plattelandsjongen droomde ik van een plek in de natuur. Een plek waar mijn kinderen buiten konden spelen, waar ik een lange tafel in mijn tuin kon zetten en mijn French doors in de zomer kon openslaan. Samen met mijn vrouw Lieke vielen we als een blok voor dit pand in Bilthoven. De omgeving van Bilthoven bied alles wat we ons kunnen wensen. Zo kan ik hier ook perfect mijn motorcrosshobby uitoefenen, want hoewel ik enorm gepassioneerd ben betreffende mijn werk, is het hebben van hobby’s toch ook belangrijk! Ik kan dan ook enorm genieten van een goede strandrace in de duinen…”
“Ja je bent ook gevallen hè papa…” vult de kleine aan.
“Haha, ja schat, papa is ook een keertje gevallen. Tegenwoordig doe ik wel wat voorzichtiger als vroeger. Ik heb nu een vrouw en vier dochters en neem nu minder risico’s, maar de liefde voor crossen blijft…”

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Crab et Homard, gegrilde avocado, cannelloni, kreeft en kaviaar. Aan tafel opgeschonken met een bouillabaisse van kokosmelk en groene curry

 

Johan en ik genieten ondertussen van het eten.
“De Franse keuken heeft nog altijd mijn grote voorkeur,” zegt Gregory, “in onze vrije tijd gaan we graag uit eten. Zowel in het binnen- als buitenland. Overal waar met een Franse keuken wordt gewerkt komen wij graag eens langs. Het blijft inspirerend om te zien hoe je collega’s het doen. Eén van mijn favoriete restaurants qua totaalbeleving is Beluga in Maastricht! Ik vind het geen probleem om daar twee keer te eten. En Le Garage in Amsterdam! Ik heb daar natuurlijk zelf gewerkt, maar dat blijft een bijzonder restaurant. De entourage, het eten… Voor de rest zie je mij eigenlijk niet gauw een tweede keer terug in hetzelfde restaurant, er valt nog zoveel te ontdekken.”
Voor ons valt er ook nog genoeg te ontdekken bij Brasserie Le Nord, want het duurt niet lang voor Tom met de volgende ronde komt.
We nemen afscheid van Gregory Nicole en gaan er nog even goed voor zitten. Tijd voor het dessert…

 

Brasserie Le Nord, Gregory Nicole, Food Love stories.nl, www.foodlovestories.nl
Het dessert! Een chocolademousse met een sponge van pistache, chocoladecrumble, pistache ijs en frambozen met daarin een frambozengel. Een erg aangename manier om af te sluiten!

 

Wij hebben een smakelijke middag gehad bij Brasserie Le Nord.
De gerechten zijn prachtig van kwaliteit en opmaak en het is niet gek dat zijn vorige restaurant met een Bib Gourmand werd bekroond.
Grote kans dat dat hier ook gaat gebeuren in de nabije toekomst, de gerechten liegen er niet om.
Wij gaan in ieder geval weer met een verzadigd gevoel richting huis.
Onderweg in de auto neem ik nog één keer het bosrijke landschap in me op.
ZON….FIETSEN….VRIENDINNEN….LACHEN….MEMORYS…Heerlijk!

 

Brasserie Le Nord
Soestdijkseweg Noord 492
3723 HM Bilthoven
☎︎ 030 878 4905      www.brasserielenord.nl

Jubileumlunch bij restaurant Avant Garde van Groeninge!

Avant-Garde van Groeninge, www.foodlovestories.nl

Er is er één jarig hoera, hoera…

 

Piep piep…piep piep!!
Het is 07.00 s’morgens en de wekker gaat.
Lui rek ik me uit. Het liefst draai ik me nog een keer om, maar dan schiet het door me heen:
Vandaag is het jubileumsfeestje van restaurant Avant-Garde van Groeninge! Yes!!
Ter ere van het 15-jarige bestaan zijn er een aantal mensen van de pers uitgenodigd om ‘The best of Avant-Garde’ te komen proeven.
Voor ons een feest dus, maar waarschijnlijk wordt er iemand anders in Nederland wakker met kriebels in de buik vanwege de kritische noten aan tafel deze dag.
Het restaurant is al dertien jaar in het trotse bezit van een Michelinster en staat onder leiding van Patron Cuisinier Johan van Groeninge.Continue reading

Slager Piet van den Berg, een legende in de vleeswereld…

Piet van den Berg, wanneer kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit

 

Slager Piet van den Berg is een begrip in de horecawereld!
Hij draait al heel wat jaartjes mee en heeft de Hollandse koe op de culinaire kaart gezet.
Volgens insiders is Piet van den Berg een wandelende PR-man van het Nederlandse rundvlees en is er geen tweede zoals hij.
Inmiddels is Piet alweer 71 jaar en hoor ik om me heen dat hij gepensioneerd is.
Een man die veel heeft meegemaakt en genoeg te vertellen heeft.
Tijd voor een leuk interview!

Naam: Piet van den Berg
Leeftijd: 71
Functie: Slager in hart en nieren

Hoi Piet, leuk je te ontmoeten! Ik heb gehoord dat je inmiddels met pensioen bent. Kun je me wat over jezelf vertellen?

-Nou laat me beginnen te vertellen dat ik niet met pensioen ben, hooguit pensioengerechtigd! Dat is een groot verschil. Ik ben nog lang niet zover dat ik achter de geraniums ga zitten haha. Je vraagt me waar ik vandaan kom. Ik ben geboren en getogen in Zoetermeer. Ik weet niet of je een beetje bekend bent in Zoetermeer, maar mijn ouders hadden een slagerij in de Dorpsstraat. De slagerij bestaat inmiddels allang niet meer. Op die plek zit nu restaurant De Heeren van Soetermeer. Dat waren natuurlijk andere tijden. De plek waar nu de oven staat stond vroeger mijn kribbe! Achter de slagerij was een slachtplaats. We deden in die tijd alles zelf. Op mijn zevende hielp ik mijn vader al mee met het slachten van de koeien. Dat was in die tijd heel normaal. Als kind hielp je je ouders waar je kon, niet altijd zonder mopperen, maar later ben je blij dat het zo gelopen is.

 

Had je naast het helpen van je ouders ook nog tijd voor andere dingen?

-Natuurlijk! In mijn vrije momenten ging ik in de zomer graag met de jongens zwemmen, vissen of slootje springen, net als elk ander kind. Het is dus niet zo dat ik alleen maar mijn ouders hielp, maar het grootste gedeelte van de tijd wel. In die tijd had je voor 80 % uitbreng. Dat betekende dat we eerst naar de klanten gingen om te vragen wat ze nodig hadden en dat werd dan de andere dag gebracht. Samen met mijn zus en nog drie man personeel waren we daar druk mee. Toen ik 14 was wilde ik van school af om full time thuis mee te werken. Dat ging prima. Op mijn 18de ben ik vervolgens naar de Slagersvakschool in Utrecht gegaan en zat daar 6 maanden bij een gezin in de kost. Dat was een bijzondere tijd! Toen ik wat ouder was ging ik graag in de vakanties met vrienden kamperen en tijdens één van die vakanties leerde ik mijn vrouw Wilma kennen, met wie ik nog altijd gelukkig getrouwd ben!

 

Lees verder onder de foto…

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl

 

Werkte je in die tijd nog steeds bij je ouders?

-Jazeker. Daar ben ik altijd gebleven. In 1978 heb ik het bedrijf van mijn ouders overgenomen. Het zat toen al niet langer meer in de Dorpsstraat, maar op de Oranjelaan. Ook het slachten was verplaatst. Dit gebeurde nu op het slachthuis in Den Haag. Ik ontwikkelde in die tijd een passie voor kwaliteit! Zo viel het me op dat de koeien uit Hazerswoudedorp van de familie Kooter wel erg goed waren! De familie Kooter had eigenlijk een transportbedrijf en de koeien waren meer een hobby. Het waren echte M.R.IJ. koeien (Maas- Rijn- IJsselkoeien), ook wel verbeterd roodbont genoemd, een puur Hollands ras. Het vlees was erg mooi van kleur, structuur en smaak en ik heb toen contact gezocht met de gebroeders Kooter. Ik vond het belangrijk om te weten waar de koeien geboren werden en wat voor voer en verzorging ze kregen. Dat waren belangrijke factoren om een constante smaak en kwaliteit te krijgen en ik wou zo een eigen smaak creëren.  Zodoende kocht ik alle koeien van de familie Kooter op en ben van daaruit verder gegaan.

 

Verkocht je in die tijd al aan de horeca?

-Dat heeft nog even geduurd hoor. In die tijd kreeg onze zaak een grote verbouwing en dat was nog een spannende tijd. Je investeert in een nieuw uiterlijk en hoopt dan op een hogere omzet. Ik wilde mezelf, door samenwerking met een vaste mester, onderscheiden van andere slagers. Gelukkig sloeg het vlees goed aan bij het publiek en ik kreeg veel complimenten. Mondjesmaat begon ik ook aan wat omringende restaurants te verkopen en kreeg ik steeds meer bekendheid in de horeca. Er werd zelfs een tweede winkel in Warmond geopend. Op een dag leerde ik Herman den Blijker kennen, destijds chefkok van het Elysee Park Hotel in Nieuwerkerk. In die tijd was hij nog niet zo bekend zoals je hem nu kent. Het Elysee Park Hotel was het eerste hotel waar ik aan ging leveren. Herman voelde me goed aan en werd in die tijd een goede vriend van me. Hij werd een ware ambassadeur voor het vlees wat ik verkocht! Samen hebben we heel wat uurtjes achter de stoof doorgebracht om te kijken welk stukje vlees het beste was en hoe je het moest bereiden. De hele koe werd bereid, van kop tot staart, niks bleef ongebruikt.

 

 

Lees verder onder de foto…

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De M.R.IJ. koe, een puur Hollands ras.

 

-Inmiddels werk ik alweer 26 jaar samen met Herman. Samen hebben we de hele koe op de kaart gezet. De gewone man denkt alleen aan entrecote of biefstuk, maar een koe heeft nog veel meer te bieden! Het roodvlees is een delicatesse. Wat dacht van het klapstuk, de wang of de omloop? Herman wist precies wat hij daarmee moest doen en bereidde dat perfect! We hebben in die tijd samen heel wat presentaties en workshops gegeven en mijn vlees werd steeds meer bekend. Voor ik het wist leverde ik aan diverse top-horeca. Eén daarvan was Hofstede Meerzicht in Zoetermeer. Herman heeft dat samen met Bert de Boer (eigenaar horecaleverancier Activin wijnen) opgericht. Chefkok Alain Adriaanse was verantwoordelijk voor de gerechten die uit de keuken kwamen en ik voor het vlees. Er werd uitsluitend met M.R.IJ. vlees gewerkt. Restaurant Hofstede Meerzicht speelt nog steeds een belangrijke rol in mijn missie om goed vlees aan de man te brengen. Zo organiseren we één keer per jaar een vijf-gangen diner tussen de koeien op stal. De gasten krijgen zo een open inkijk in het leven van de vleeskoe. Onze vleeskoeien welteverstaan, want niet elke vleeskoe zit er hetzelfde bij. Veehouder Gerard de Koning snapt als geen ander dat dierenwelzijn en goede verzorging een belangrijke rol speelt in de smaak van het vlees!

 

Lees verder onder de foto’s…

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Piet van de Berg samen met veehouder Gerard de Koning

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De stal tijdelijk omgetoverd tot restaurant…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De M.R.IJ. in al haar glorie…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Dichterbij de oorsprong kun je niet komen…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Chefkok Alain Adriaanse druk bezig met de voorbereidingen van het diner…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
De amuses worden uitgedeeld…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Uiteraard krijgt Piet het eerste exemplaar…

 

Piet van de Berg, Food love stories.nl, foodlovestories.nl
Tot men aan tafel gaat, een open inkijk op de veehouderij…

 

 

Hoe heb je uiteindelijk Gerard de Koning ontmoet? De veehouder waar je koeien nu staan?

-(Piet begint te lachen) Daar heb ik nu nog spijt van hahaha… Nee hoor, grapje, ik zou niet weten wat ik zonder hem moet! Zoals ik in het begin al vertelde heb ik destijds alle koeien van de familie Kooter overgenomen. Ze stonden daar prima en dat bleef in eerste instantie ook zoals het was. Waarom zou je dat veranderen als je weet dat ze het daar goed hebben en de kwaliteit van het vlees perfect is, niet waar? Uiteindelijk kwam er een nieuwe mest-wet en dit betekende dat de weilanden bij de familie Kooter niet langer voor zoveel koeien mocht worden gebruikt. Ik zeg je eerlijk, dit kwam aan als een mokerslag en ik liep even met mijn ziel onder mijn arm. Waar moesten de koeien heen? Zou een verandering ten koste gaan van de kwaliteit? Terwijl ik zo aan het piekeren was kwamen we Gerard de Koning op de veemarkt tegen. We raakten aan de praat en hij voelde me goed aan. In 1983 kocht hij een klein boerderijtje met grond in Berkel en Rodenrijs en inmiddels is het een goedlopende veehouderij geworden waar onze koeien een luxe bestaan hebben, tot ze op het bord liggen. Gerard is ook erg bevlogen met de dieren. Hij zorgt uitstekend voor ze en begeleid ze met eigen veewagen tot aan het slachthuis. Hij belt van tevoren het slachthuis op en brengt ze pas wanneer hij zeker weet dat ze gelijk aan de beurt zijn, om zoveel mogelijk stress te vermijden. De dieren zijn gewend aan hem en hebben niks door en zo hoort het! Verder staan de meeste koeien zomers in de wei. De mestkoeien staan in een ruime en schone stal. In boxen waar er tien in kunnen, staan er maar vijf. Op stal worden voor hun comfort de ruggen geschoren, hebben ze diverse massage borstels en de hele dag door eten. Alles voor hun welzijn! Voor mij is het belangrijkste punt een diervriendelijke behandeling, waar ik een goed gevoel bij heb.

 

Je zei aan het begin dat je niet gepensioneerd bent, hooguit pensioengerechtigd. Wil je nog lang doorgaan met je slagerij?

-Zolang ik actief kan zijn in de vleesbranch blijf ik doorgaan, alleen heb ik de slagerij in 2008 verkocht aan vleesleverancier Nice to Meat, met wie ik overigens nog steeds erg leuke samenwerkingen heb. Zo organiseren we vele presentaties, demo’s en doe ik veel aan netwerken voor het bedrijf. Met mijn jarenlange ervaring ben ik nu de ambassadeur geworden voor het Nederlandse rundvlees en het gezicht van de M.R.IJ. koeien.
Ik geef veel advies aan vaste klanten en gasten en ben dus nu dus eigenlijk geen slager meer, maar meer een adviseur! Ik vind het erg leuk en belangrijk om mijn kennis over te dragen aan jonge mensen. Zolang ik leef zal ik altijd verbonden zijn met kwaliteitsvlees, dat krijg je er nooit meer uit…

 

Ons pad was al aardig uitgestippeld door onze ouders…

Naam: Gert Jan Zonneveld Piek
Leeftijd: 54
Functie: Samen met zijn vrouw Francis, eigenaar groenteleverancier Rungis

 

Dag in, dag uit op zoek naar de mooiste exclusieve groentes…

 

Wanneer je aan het dineren bent en je krijgt aan tafel uitleg over wat er nu precies op je bordje ligt, dan hoor je soms groentes voorbij komen waarvan je echt even achter je oren moet krabben.
Waar hebben ze het over??
Voor Gert Jan de normaalste zaak van de wereld, hij heeft ze namelijk zelf geleverd en met een beetje mazzel ook zelf ontdekt op de binnen- en buitenlandse markt!
Vandaag heb ik groenteleverancier Gert Jan Zonneveld Piek gesproken over zijn grote passie: het vinden van exclusieve groentes!

 

Hoi Gert Jan, waar kom je vandaan?

-Hoi! Ik ben opgegroeid in Hendrik-Ido-Ambacht, aan de rand van Dordrecht en net onder de rook van Rotterdam. Ik groeide op in een groot gezin met 6 broers en zussen. Dat was natuurlijk erg gezellig, maar ook zwaar. Mijn vader werkte op de grote vaart en was veel weg. Mijn moeder kluste hier en daar wat bij om de eindjes aan elkaar te knopen. In de herfst plukte ze bijvoorbeeld appels en de winter oogstte ze witlof. Ik hield toen ik jong was erg van voetballen en zwemmen! In de zomer ging ik graag met mijn vrienden zwemmen in de Waal en dan hadden we de grootste lol. Ons pad was al aardig uitgestippeld door onze ouders. Mijn drie zusjes gingen naar de huishoudschool en de jongens naar de LTS, al vormde ik daar een uitzondering op. Ik mocht van mijn ouders als enige naar de MAVO.
Mijn oudste zus was in die tijd getrouwd met een groenteboer en via hem ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met de wereld van de groentes. Hij heeft mij op jonge leeftijd veel geleerd en nog voor mijn achttiende opende ik mijn eerste eigen groentewinkel. Ik moest daar nog speciaal toestemming voor aanvragen op het gemeentehuis vanwege mijn leeftijd.
Het duurde niet lang voor ik mijn vrouw Francis leerde kennen. Zij werkte bij de lokale bloemenwinkel. Ik ging vaak spontaan een bloemetje kopen voor mijn ouders, terwijl ik dat normaal nooit deed. Schijnbaar maakte dat indruk op Francis, want al gauw kregen het bloemenmeisje en de groentejongen van het dorp verkering met elkaar!

 

Hoe is je liefde voor groentes ontstaan?

-Dat is een mooie vraag! Ik kan natuurlijk zeggen; tijdens mijn eerste kennismaking in de winkel van mijn zwager, maar dat is niet zo. Dat is echt gegroeid in de loop der jaren. Mijn eerste eigen groentewinkel had een leuk, behapbaar oppervlak van 36 vierkante meter. Ik deed alles alleen, woonde nog thuis bij mijn ouders, had een goedlopende winkel en kabbelde lekker voort. Dat alles veranderde toen Francis in mijn leven kwam. Zij is een ondernemer in hart en nieren en het duurde niet lang voor zij me aanstak met haar enthousiasme om de winkel uit te breiden en onderscheidender te maken.
En zo gebeurde het dat we in de nachtelijke uurtjes samen naar Brussel gingen om exclusieve groentes te scoren. Wat een tijd was dat! Voor het eerst in mijn leven zag ik sinaasappels met blaadjes eraan. Ik wist niet eens dat dat bestond. Zoiets zag je niet in Nederland! Dat moment heeft veel in me los gemaakt en ik denk dat daar mijn passie voor groenten is ontstaan.

 

Hoe ontwikkelde die liefde zich van lokale groenteboer naar groenteleverancier op grote schaal?

-Na Brussel kwam de Euroveiling. Op dat moment hadden we een goedlopende groentewinkel met voornamelijk particulieren klanten en hooguit drie locale restaurants. Op de Euroveiling werd Frans gesproken en ik vond dat een machtig mooie taal! Op de MAVO had ik ook een paar woordjes Frans geleerd en ik probeerde vol overgave die woorden in de praktijk te brengen, maar daar was ik helemaal niet goed in. Het gebeurde dan ook wel eens dat ik met de verkeerde soort groenten weer terugkwam in de winkel haha.
Toch was dat wel de tijd dat ons bedrijf een vogelvlucht nam. Zo was het in die tijd een grote happening wanneer de eerste Hollandse aardbeien weer op de markt kwamen en wie die als eerste wist te bemachtigen. Francis lette daar heel scherp op en zodra ze weer verkocht werden, lukte het haar om op de veiling de eerste lading
in haar bezit te krijgen. Daarna belde ze alle kranten met de mededeling dat we de eerste Hollandse aardbeien in de winkel hadden en na een aantal pogingen werd dit nieuws opgepikt door verschillende media en restaurants. Voor we het wisten waren we door de aardbeien heen en kwam de vraag naar wat voor exclusieve producten we nog meer hadden. Al gauw ging ik, gewapend met een mandje vol met exclusieve groentes, restaurants binnen om te luisteren naar de chefs waar hun behoefte lag en mijn producten te laten zien. En jaren later… jaren later zitten we dus hier en hebben we 130 medewerkers!

 

Welke soort groentes vind je het lekkerst?

-Haha, bonen! Ik ben echt gek op bonen. Maakt niet uit wat voor soort. Kapucijners, witte bonen, bruine bonen, snijbonen…
Thuis maak ik graag een lekker stukje vlees klaar met een heerlijke jus voor over de geprakte aardappelen! Wat bonen erbij en klaar. Simpel maar oh zo lekker! Tijdens etentjes met vrienden kookt Francis meestal. We vinden het heerlijk om met vrienden te tafelen. Zij kunnen het ook nog goed waarderen wanneer er een nieuwe groente op tafel voorbij komt, terwijl wij al bijna niet meer opkijken daarvan…Bijna!

 

Als je op dit moment mocht kiezen: dessert of hartig gerecht van groentes?

-Hartig. Ik ben niet zo’n zoetekauw, dus ik kies voor hartig. Dat neemt niet weg dat ik het erg bijzonder vind wat er soms gemaakt wordt van groentes. Jaren geleden hadden we de zwarte knoflook ontdekt. Samen met chefkok Marcel van Zomeren van restaurant In Den Rustwat hebben we toen een presentatie gedaan waarbij hij een dessert maakte van de zwarte knoflook. Ik was toen echt diep onder de indruk. Wat een verrassend resultaat. Ik noem dat echt een stukje evolutie!

 

Noem iets waar je trots op bent

-Allereerst mijn gezin! Natuurlijk op Francis, één van grote krachten achter het bedrijf, maar ook op mijn kinderen. Mijn dochter AnneFleur is 20 en zij doet een opleiding als gastvrouw. Dat gaat erg goed! Valentijn is 16 en die zal binnenkort zijn examen voor de MAVO gaan doen.
Daarnaast ben ik natuurlijk trots op het bedrijf! We hebben een grote affiniteit met biologische producten en duurzaamheid. Ik vind dat in deze tijd erg belangrijk. Zo houden we in de loods de biologische producten ook strikt gescheiden van de rest. Ik wil beslist niet dat de consument heel bewust een biologische komkommer koopt voor zijn kind en dan onbewust met een gewone komkommer naar huis gaat doordat wij de producten per ongeluk door elkaar hebben gehaald. Dat vind ik echt een grove fout! Ik ben er dan ook trots op hoe wij hier alles georganiseerd hebben!

 

Welk land zou je nog wel eens willen bezoeken?

-Japan! Ik ben er nu een aantal keren geweest en ik vind het erg bijzonder. Vier jaar geleden waren wij de eerste wekelijkse groente-importeurs in Europa vanuit Japan. Wanneer je in Japan bent lijkt het wel alsof je in een andere wereld bent! Dat is zo bijzonder! Erg inspirerend.

 

Heb je nog hobby’s naast je werk?

Daar heb ik het eigenlijk te druk voor, maar als ik iets zou moeten benoemen, dan is het quality time doorbrengen met mijn gezin. Of het nu een uitstapje met mijn kinderen is of uit eten gaan met Francis, ik geniet daar intens van.
Uit eten gaan is eigenlijk wel een echte hobby als ik het zo bekijk. Het maakt niet uit of het op sterrenniveau is of gewoon een klein zaakje in een achterafstraatje, zolang er met eerlijke producten en passie wordt gewerkt ben ik fan!

 

Waar zie je jezelf vijf jaar van nu?

-We werken nu met een groot team van 130 collega’s. Over vijf jaar is Rungis zeker verder ontwikkeld, zowel qua grootte van onze klantenkring, kennis binnen ons team en zeker ook qua assortiment. Zolang we onze idealen kunnen vasthouden –luisteren naar de klant, focussen op smaak en verwachtingen meer dan waar maken- ligt er een wereld voor Rungis open. En dus ook voor mij om te blijven hunten naar local juwels.

 

Sinds een aantal jaar is het als consument mogelijk om ook bijzondere groenten in huis te halen!
Wil jij ook een keer indruk maken op jouw vrienden? Ben je nieuwsgierig wat de markt allemaal te bieden heeft? Of wil je jouw kooktalent nog verder ontwikkelen door met bijzondere groentes te werken?
Vanaf nu kun je via de website Directly From de mooiste producten zo in huis halen.
Met een minimum bestedingsbedrag van €25 wordt het aan je deur gebracht.
Vanaf €75 gratis verzendkosten!

 

 

Food love stories, interview Rungis Gertjan Zonneveld Piek, groenteleverancier, foodlovestories

 

Slag op de Schelde, een pittige kookwedstrijd op zout water…

Slag op de Schelde, knokken op het water met zilte zaligheden…

 

Het raampje van mijn auto is open en met de wind in mijn haar rij ik de haven van Yerseke in.
Slag op de Schelde, ik kende het nog niet.
Bij de naam ‘Slag op de Schelde’ denk ik eerder aan een militaire operatie uit de Tweede Wereldoorlog, dan aan koken, toch is niks minder waar: hier wordt op een boot met culinaire gerechten gevochten om de eer!
Een mooi schouwspel dus om mee te maken en voor de echte lekkerbek the place to be.
Overal op het schip kan men genieten van lekkernijen die door verschillende ondernemers worden aangeboden.
Niemand zal iets tekort komen deze dag!
Het is vandaag een prachtige dag voor een boottochtje en één voor één druppelen de deelnemers binnen.
Bovenaan de dijk zitten een aantal koks rustig in het gras hun strategieën door te nemen, terwijl de zon voor een kleurtje op hun huid zorgt.
Op de boot loopt iedereen door elkaar heen en kun je de adrenaline al voelen.
Stands worden opgebouwd, pannen worden uitgepakt en glazen worden alvast van een bodempje voorzien.
Nog een uurtje en dan gaat het los!!

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Slag op de Schelde kent dit jaar zes verschillende deelnemers:
– Marleen Brouwer-Bergwerf, Restaurant De Loohoeve, Schoonloo
– Takis Panagakis, Restaurant Elea, Rijswijk
– Martin Philipse, Restaurant Le Sommet, Cadzand-Bad (Hotel de Blanke Top)
– Nino Willems, Restaurant De Librije, Zwolle
– Marco van der Wijngaard, Restaurant ’t Amsterdammertje, Loenen aan de Vecht
– Robert Van de Kolk, De Meesterproef, Nijmegen

Leuk om te weten natuurlijk al die namen, maar hoe zit het nou precies met de wedstrijd?
De oprichters van Slag op de Schelde zijn Hans Everse en echtpaar Rutger en Jessica van der Weel (eigenaren restaurant Katseveer).
“Kookwedstrijden komen overal voor en zijn een bekend fenomeen in de culinaire wereld,” aldus Jessica wanneer ik haar even aanspreek, “maar wij wouden het nóg spannender maken door het element ‘op het water’ toe te voegen. Een kookwedstrijd op een boot is uniek! Inmiddels is het alweer de derde editie. We zijn enorm trots op het resultaat en het enthousiasme van de deelnemers. 21 Deelnemers hebben zich dit jaar ingeschreven. Rutger en Hans zitten in de jury van de voorselectie en zes restaurants zijn door de voorrondes heen gekomen. Iedereen kan meedoen! Bekende of onbekende namen, dat maakt niet uit, het moeten alleen wel chefs en sous-chefs zijn! De opdracht dit jaar is: maak een gerecht met asperges, plus een product uit de Oosterschelde en een bijpassende drank…”
Ze kijkt me lachend aan. Dan verdwijnt ze met een doos in haar handen naar het benedendek waar een aantal mensen een stand aan het opbouwen zijn.

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Wanneer iedereen aan boord is kan het evenement beginnen.
Voordat we gaan afvaren is het eerst tijd om iedereen voor te stellen.
Niet alleen dat, ook worden de trofeeën met luxe vervoer richting de boot gebracht en als ik zeg luxe, bedoel ik ook echt luxe!
Een dikke Lamborghini arriveert en op het dek klinken de nodige oh’s en ah’s.
De stemming zit er goed in en het is dan ook niet moeilijk iedereen lachend op de groepsfoto te krijgen.
Wanneer de gastvrouw klaar is met praten begint het publiek te klappen en de persoon naast me klapt enthousiast mee.
“Heb je dit al eerder meegemaakt?” vraag ik nieuwsgierig.
Op de website van Slag op de Schelde staat dat dit tevens het perfecte moment is om te netwerken, dus laat ik dat dan gelijk in de praktijk brengen.
“Ik ben hier voor het eerst,” aldus Antoine van Esch, eigenaar wijnhandel Tire Bouchon.
De naam Tire Bouchon staat symbool voor “al het goede onder de kurk”.
“Er werd me gevraagd of ik hier ook met een standje wou staan, maar ik had nog geen idee wat te verwachten van dit evenement. Ik ben benieuwd hoe de dag verloopt, de sfeer is alvast goed…!”
Wel, dat maakt twee van ons.

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Wanneer iedereen goed op de foto staat is het dan echt zover, de boot vertrekt en de wedstrijd kan beginnen!
De ruimte in de keuken is beperkt en het is dan ook even dringen om een goed plaatje te kunnen schieten.
Naast me wordt wat verlegen gelachen.
“Ik ben dit echt niet gewend, al die camera’s terwijl ik aan het werk ben…” zegt Karst Oosterveld van restaurant Le Sommet.
“Niks van aantrekken!” zegt Hans Everse bemoedigend, “dat went gauw! Jongens, jullie moeten nu ongeveer met het trancheren beginnen hè…”
Het is warm in de keuken en dat ligt niet alleen aan de temperatuur buiten.
Met trillende handen worden de borden opgemaakt, je voelt de druk!
Niet veel later gaat het eerste gerechtje de spreekwoordelijke deur uit…

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Terwijl binnen de mooiste gerechten voorbij komen, is het aan dek ook goed vertoeven.
Een grote pan paella wordt klaargemaakt en voor degenen die niet zolang kunnen wachten, worden er andere versnaperingen rondgebracht.
Wijn, eten, muziek, gezellige mensen, wat wil een mens nog meer?
Ondertussen maak ik even een praatje met de jongens van de Librije.
“En? Zijn jullie een beetje zenuwachtig?” vraag ik.
Er wordt gelachen. Zenuwachtig? Helemaaaal niet zegt Lars Aukema, terwijl hij net even één keer teveel met zijn ogen knippert.
“Nou okay, misschien een beetje dan,” geeft hij aarzelend toe, “je voelt natuurlijk wel de druk om te presteren. Je hebt een naam om waar te maken en je wilt je team niet teleurstellen. Ik vind het geweldig om dit soort wedstrijden te doen en heb in het verleden al eens voor hetere vuren gestaan, denk hierbij aan de Bocuse d’Or wedstrijd in Frankrijk…”
Dat klinkt indrukwekkend!
Lars Aukema is zo’n 9 jaar geleden onderaan de ladder begonnen bij een kleine bistro en heeft zich trapsgewijs omhoog gewerkt naar de gastronomie op topniveau.
“Ik vind het belangrijk dat je alle takken van de horeca kent,” zegt Lars, “werken op hoog niveau is natuurlijk leuk, maar wat nog belangrijker is, is dat je de producten waarmee je werkt respecteert en weet waar ze vandaan komen. Zo vind ik de uitstapjes met de groenteleverancier erg belangrijk en leerzaam. Wij stimuleren dat dan ook enorm. Zo weten de koks in opleiding voordat ze iets weggooien, waar het vandaan komt en wat het heeft gekost en dan hebben we het niet alleen over de prijs in geld…”
Mooie filosofie en fijn te horen dat daar goed over wordt nagedacht!

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

De gerechten vliegen ondertussen de keuken uit en de jury heeft het er druk mee.
Ook het team van restaurant Le Sommet is klaar.
“Hoe vonden jullie het gaan?” vraag ik.
“Behoorlijk stressvol!” lacht Pascal van den Vlekkert, “dit was onze allereerste keer! Je hoort zo vaak mensen erover praten en dan kriebelt het vanbinnen. Dat wil je ook eens meemaken! Nu is het dus zover!”
Karst Oosterveld moet ook lachen.
“We komen er nu achter hoe kort 40 minuten eigenlijk zijn!!” zegt hij, “we hebben ons hier drie maanden op voorbereid, maar wanneer je hier in de keuken staat kom je er pas achter wat je anders had moeten of kunnen doen. Het is enorm wennen, maar ontzettend gaaf!”

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

De middag vliegt voorbij! Of moet ik zeggen vaart voorbij 😉
De laatste gerechten komen van restaurant De Loohoeve en De Librije.
Ik vraag aan Marleen Brouwer van restaurant De Loohoeve hoe ze het vond gaan.
“Spannend!” lacht ze energiek, “spannend en gaaf! Het gerecht wat we gemaakt hebben laat goed zien waar De Loohoeve voor staat. Je proeft Zeeland en je ruikt Drenthe! Het is hoog op smaak, ziltig, zuur, een beetje pittig… Hoewel we een paar maanden hebben kunnen nadenken, stond het eigenlijk gelijk al vast wat we wilden maken. Alleen de asperge hebben we nog aangepast. Het flamande idee (klassieke bereidingswijze van asperges) komt goed terug in zowel het gerecht als de begeleidende cocktail! Het liep verder ook lekker in de keuken. Iedereen was goed op elkaar ingespeeld en we hadden zelfs nog tijd over voor een koud biertje!”
Ze kijkt me trots aan.
Een koud biertje klinkt goed, want de temperatuur buiten is inmiddels opgelopen naar 27 graden!
“Een verschil met voorgaande jaren,” hoor ik om me heen, “toen regende het!”
Niet veel later komt ook het gerecht van De Librije uit de keuken en boy oh boy, je kan zeggen wat je wilt, het ziet er schitterend uit!!

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde
De Loohoeve

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

De prijsuitreiking nadert.
Iedereen verzamelt zich benedendeks. Wie zal er gaan winnen?
Voor het eerst dit jaar is er ook een wijn-competitie geweest. Wie heeft de lekkerste wijn samengesteld?
“De wijnen zijn allemaal blind geproefd,” zegt de presentator, “dat wil zeggen, er lagen telefoonnummers onder. We gaan nu het nummer bellen van de wijn die gewonnen heeft!”
Eventjes is het stil in de ruimte en dan heel zacht TTRRINGGG…
Lendl Mijnhijmer van restaurant Waterproef springt een gat in de lucht.
“Dat ben ik!!” juicht hij, “dat is mijn nummer. Kijk!!” en hij houd zijn telefoon omhoog.
Het publiek klapt enthousiast.
Maar liefst 1000 flessen zullen worden geproduceerd met zijn naam op het etiket en die zullen op verschillende locaties in Europa onder de aandacht worden gebracht. Niet slecht!
Dan is het tijd voor de persjury prijs.
De persjury bestaat uit uitgever Herlinda De Clerck (Passion HI), culinair schrijver en communicatie-adviseur voor de horeca Astrid Schreuders (AstridsTaste) en Zeeuwse foodblogger Stefanie van der Maas (Little Spoon).
“De persjury prijs is gevallen op Elea!”
Er wordt luid gegild.
Takis Panagakis, Naomi van Es en sommelier Carlijn Broeksteeg hebben gewonnen en springen het podium op om de prijs in ontvangst te nemen.
“Geweldig!!” roept Naomi uit, “bedankt!!”
En dan is het tijd voor de vakjury prijs.
De vakjury bestaat uit Syrco Bakker (Pure C*) en SVH Meesterkoks Dick Middelweerd (De Treeswijkhoeve**) en Sjaak Jobse (Plat de Zélande)
“De Librije uit Zwolle heeft de vakjury prijs gewonnen!”
LUID APLAUS

 

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

foodlovestories.nl, high tea vriendinnen, food love stories.nl , Slag op de Schelde

 

Voordat ik vertrek geef ik Antoine van Esch, eigenaar wijnhandel Tire Bouchon, nog een keer een hand.
“En?” vraag ik, “hoe vond je het?”
“Leuk!” antwoordt hij enthousiast, “erg leuk! Ik ga volgend jaar ook met een standje hier staan!”
Kijk! Goed te horen.
Na nog een aantal handen te hebben geschud, stap ik weer in mijn auto.
Dit keer is een open raampje niet meer voldoende.
Airco voluit aan en op naar huis!
Wat een heerlijke dag was het…

Eigenlijk zijn er op een avond als deze meerdere winnaars, want ze hebben allen de voorronde doorstaan en dat is op zich al een prijs waard!

Heb jij kooktalent en wil je een keer meedoen met een wedstrijd op niveau?
Het maakt niet uit of je je sporen al verdient hebt of dat je nog zo groen als gras bent, werk je als chef of sous-chef in de horeca en heb je ambitie, geef je volgend jaar ook op!

Meer info vind je op www.slagopdeschelde.com

AtelierBrun kookworkshop op de biologische boerderij

Ervaar al kokend het buitenleven in Leusden!

 

“Kijk uit! Er rent een haas voor de auto uit!!” roep ik verschrikt wanneer we het terrein van Atelier Brun oprijden.
Hoewel, het terrein van Atelier Brun, het is eigenlijk een verzamelplaats voor meerdere passievolle ondernemingen.
En ja, passie, daar ben ik gek op!
Vanavond staat er een kookworkshop op het programma, in de heerlijke open buitenlucht, waarvoor we ons via de website hebben kunnen inschrijven!
De temperatuur is op het moment een ‘aangename’ elf graden en in de nacht daalt het volgens de weersvoorspellingen naar een graad of drie.
Een ideale dag voor een buiten kookworkshop? Daar gaan we gauw achter komen.
Zodra we het terrein van de biologische boerderij De Riet oprijden, zien we naast de wegrennende hazen, ook een idyllisch gedekte tafel in het weiland staan.
Uit de aanwezige bbq’s komt rook tevoorschijn .
Of het nu wel of niet warm is buiten, dit ziet er uitnodigend uit…!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

We worden al gauw begroet door ondernemer in hart en nieren Kees van Doorn, eigenaar van kookstudio SansJulienne en nu bezig met het nieuwe concept: buitenkookstudio AtelierBrun.
“Leuk dat jullie er zijn!” zegt hij blij wanneer we uit de auto stappen, “jullie zijn vandaag de eerste. Maak het jezelf gemakkelijk. Willen jullie alvast een welkomstdrankje? Zodra de rest er is beginnen we met een korte rondleiding over de biologische boerderij. Jullie mogen nu zelf ook alvast een beetje rondkijken hoor!”
Maar nog voor we zelf een rondje kunnen lopen komen de andere tafelgenoten er al aan.
Voor we het weten staan we dan ook gezellig te kletsen met elkaar.
Tussen de aanwezigen zijn ook Jean de Gooijer en Fokko Kruizenga van bierbrouwerij De Volle Maat, slager Jochem Diekerhof van Scharrelslagerij Diekerhof, knoflookkweker Kees Huijbregts van knoflookkwekerij Eemlook en natuurlijk de eigenaar van de biologische boerderij De Riet; Jan de Kruijff.
Een mond vol al deze namen, maar allen hebben een prominente plek op de boerderij en het zijn stuk voor stuk passievolle ondernemers.
Nadat Kees de groep heeft voorzien van een kleine amuse en een lekker drankje, volgt er een interessante rondleiding over de boerderij.

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

De rondleiding begint bij de kookstudio.
In de ruime en moderne keuken ligt het vlees klaar, wat tijdens de workshop zal worden bereid.
“Mochten jullie het erg koud krijgen buiten, dan kunnen we ook naar binnen verhuizen,” legt Kees uit, “maar ik hoop dat de terrasverwarmers en het windscherm ervoor zullen zorgen dat jullie het behaaglijk genoeg hebben vanavond. Zo niet, gewoon even laten weten!”
Er wordt wat door elkaar heen gepraat, maar iedereen is het erover eens dat de workshop in eerste instantie gewoon buiten plaats moet vinden.
Na het bezoekje aan de kookstudio, gaan we naar de buren: bierbrouwerij De Volle Maat.
In de bierbrouwerij krijgen we een kleine proeverij en wordt ons uitgelegd hoe het bier gemaakt wordt.
Het Volle Maat biertje doet het trouwens erg goed op de markt en je vindt het in diverse horeca ondernemingen op de menukaart.
Van de brouwerij gaan we met de biologische boer mee de stallen in.
We krijgen het ABC van de koeien te zien en een inkijkje in het leven van de varken.
Tot slot gaan we met Kees Huijbregts mee het land op, waar de knoflookkwekerij zich bevind.
Al met al een korte, maar zeer leerzame reis die ik een ieder die meer te weten wil komen over waar zijn/haar vlees vandaan komt kan aanraden!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

In de tussentijd hebben Kees en Jochem de terrasverwarmers aangezet en een windscherm opgezet.
“Zo, wat is het koud joh!” hoor ik om me heen.
De meeste deelnemers zoeken na afloop van de rondleiding een warm plekje bij één van de terrasverwarmers.
Jochem schenkt ondertussen de glazen vol met een lekkere wijn of biologische frisdrank.
“Ik hoop dat jullie hebben genoten van de rondleiding,” begint Kees dan, “om een beetje op te warmen heb ik hier een heerlijke aspergesoep voor jullie!”
Enthousiast pakt iedereen een soepje. Daar waren we aan toe!
“We gaan ons zodadelijk in drie kleine groepjes verdelen,” gaat Kees verder, “de bedoeling is dat iedere groep een eigen gerecht maakt. Uiteraard helpen wij jullie daarbij. We hebben vanavond een aantal makkelijke gerechten op het programma staan. Makkelijk en lekker!! Jochem is verantwoordelijk voor het scharrelvlees. Ik koop mijn producten al jarenlang bij hem en we hebben dan ook een goede verstandsverhouding met elkaar. Het vlees is diervriendelijk en van zeer goede kwaliteit! Ik zou zeggen, geniet van de workshop! De wijn en drank staan vrij tot jullie beschikking en we gaan er een mooie avond van maken!”
Dat klinkt goed!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

Jochem vertelt vol passie over zijn slagersvak en zijn bewuste keus voor diervriendelijk vlees.
“Ik ben een echte lekkerbek en vleesliefhebber,” legt hij uit, “maar als het dier geen goed leven heeft gehad, smaakt het minder lekker en kan ik er minder van genieten. Zowel tussen de oren, als in het echt! Je proeft duidelijk of een dier een goed leven heeft gehad of niet. Tegenwoordig zetten ze overal een keurmerk op, maar de meeste mensen weten niet eens waar de keurmerken precies voor staan. Er zijn meer dan 180 verschillende keurmerken! Wanneer een klant bij mij in de winkel komt en vraagt of ik zeker weet dat het dier een goed leven heeft gehad, dan antwoord ik dat ze me daarin moeten vertrouwen. Ik ben in levende lijve het keurmerk van dit vlees! Ik zal niet zeggen dat ik bij elke varken die ik van boerderij X koop, opnieuw de boerderij bezoek, maar ik weet van al het vlees waar het vandaan komt en hoe ermee wordt omgegaan. Zodoende verkoop ik vlees van de beste kwaliteit, puur en eerlijk, zoals het hoort!”
Wauw…
Ik hou van dit soort bewuste keuzes en ik hou al helemaal van scharrelvlees!
Om zijn woorden kracht bij te zetten houd hij een mooi stuk vlees omhoog.
“Je ziet hier een acht weken gerijpte ribstuk,” lacht hij, “prachtig geaderd en voorzien van een mooie korst waardoor het binnenste perfect op smaak blijft!”
En dan is het tijd om de handen uit de mouwen te steken…

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

Terwijl iedereen lekker bezig is maak ik even een praatje met Kees.
Hoe kom je erbij een kookworkshop op te zetten?
“Wel, laat me het zo zeggen,” begint Kees, “het is niet de meest logische keus geweest. Als kind hadden mijn ouders een schoenenzaak en ik ben dan ook vooral met het ondernemersvak opgegroeid. Ik wist nog niet goed wat ik wou gaan doen en ben eigenlijk uit pure noodzaak een opleiding gaan volgen in de horecawereld. Dat moest vanwege mijn bijbaantje in de kroeg. Ik kwam er tijdens de opleiding al gauw achter dat dit me goed lag en heb uiteindelijk alle papieren gehaald die je maar kunt krijgen. Koksopleiding, SVH diploma, sommelier, je kan het zo gek niet bedenken. De horeca was me op het lijf geschreven! De kookstudio bestaat al zo’n tien jaar, maar de buitenstudio is nieuw. Tien jaar geleden verklaarde ze je voor gek wanneer je zei dat je met Kerst buiten wou BBQ’en, nu is dat juist trendy. Dikke jas aan, terrasverwarmers aan en huppekee, lekker buiten genieten van al het goede dat het leven te bieden heeft!”

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

De eerste ronde is een heerlijke zalm op een bedje van champignon, mango, zachtgegaarde witte kool en een saus op yoghurt/waterkersbasis.
Lekker!!
Ik weet ook niet of het het eten is, de wijn of de aanwezigheid van de op temperatuur gekomen bbq’s, maar het lijkt wel alsof het wat warmer geworden is buiten.
“Wat een heerlijke avond hè?” zeg ik tegen mijn buurvrouw/tafelgenoot.
“Ja geweldig!” antwoord ze enthousiast.
Het begint buiten inmiddels wat te schemeren en de lampjes boven de tafel zien er gezellig uit.
Hier en daar worden de glazen wijn nog eens bijgeschonken en er klinkt heerlijke loungemuziek uit de boxen.
-Does life get any better?- vraag ik me vanbinnen af.
Jazeker!
De volgende ronde bestaat uit een koolraapstampotje met de meest verrukkelijke op de bbq gegaarde ribstuk!
Om de koolraapstampot een twist te geven is er een kleine hoeveelheid coffee-bier aan toegevoegd. Bijzonder!

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

De avond vordert.
Vanaf dit moment zijn wij alleen nog aan het tafelen en doet onze gastheer de rest.
Samen met Jochem en Anne zorgt Kees ervoor dat het ons aan niks ontbreekt.
“Hebben jullie het niet koud?” vraagt hij nogmaals.
-Welnee!- klinkt het unaniem.
“Jochem is op dit moment de entrecotes aan het bereiden,” gaat Kees verder, “ik vraag me af of jullie ooit al eens zulke verse entrecote hebben geproefd! Wat mij betreft levert Jochem het beste vlees in Nederland en je ziet mij dan ook steevast zaterdags bij hem in de rij staan. Ik heb die rij er graag voor over, want aan het einde heb je wel een kwaliteitsproduct in handen wat je verder nergens kunt krijgen! Ik hoop dat jullie ervan genieten!”
Niet veel later komt Jochem met de entrecotes.

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

Aan het einde van de avond blijkt het toetje te zijn aangebrand, maar geen nood!
Kees heeft altijd een back-up plan en als een speer schiet hij de kookstudio in, om niet veel later met een heerlijk dessert terug te komen.
Iedereen zit stil te genieten van het zachte smaakvolle ijs.
Veel te gauw is de avond alweer voorbij en gaan de eerste gasten weer op huis aan.
Wat een fantastische avond was dit!

 

De volgende data zijn al gepland :

— 27 Mei : Hollands scharrel rund
— 10 Juni : Wild gevangen vis
— 2 Juni : Biologisch varken = VOL
— 17 Juni : Biologisch varken
— 24 Juni : Groenten
— xxx : Uitbenen van bio varken
— xxx : Wild

We zien je graag bij ons buiten om 17.00 uur met een welkomstdrankje en hapje.
Om 18.00 uur zullen we beginnen met de bbq workshop van een 4 gangen diner.
De kosten zijn €69,- (all-inclusive)

Wil je je aanmelden of meer informatie, stuur ons dan een mail.

 

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

Atelier Brun, kookworkshop, high tea vriendinnen, foodlovestories

 

20 Mei : 5-gangen diner met asperges en bijpassende wijnen en bieren.
We zien je graag bij ons buiten om 17.30 uur met een welkomst drankje en hapje.
De kosten zijn €59,- (all-inclusive)

3 Juni: 5-gangen diner met biologische varken en bijpassende wijnen en bieren.
De kosten zijn €69,- (all-inclusieve)
Het biologische varkensvlees is afkomstig van boerderij De Riet, waar Atelier Brun ook gevestigd is.
De bieren komen van brouwerij De Volle Maat en is ook hier gevestigd, dus verser kan niet.
Uiteraard is het mogelijk om vooraf gaand aan het diner de boerderij en brouwerij te bezoeken.

Voor meer informatie surf je naar www.atelierbrun.com